Bütün peygamberler erkektir, genelde aynı bölgeye gönderilmişlerdir. Allah’ın zulmüne uğrayan kavimlere kurtarıcı ve müjdeleyici olarak gönderilirler. İlk peygamberlik görevine başladıklarında onlara inanan olmaz, çoğuna büyücü, şair yakıştırmaları yapılır ki o devrine göre değişir. Örneğin Musa’nın zamanında büyücülük revaçta olduğundan Musa’ya büyücü yakıştırılması yapılmıştır. Atalarının yolundan farklı yolda olduğu söylenir. Onlara ilk karşı çıkanlar gönderildikleri yerin önde gidenleri, söz sahibi kimseleridir. Bununla birlikte her peygamberinde kendine özgü özellikleri vardır. Adem cennetten dünyaya inen ilk peygamberdir, Nuh’un gemisi vardır, Musa 9 mucize ile firavunun karşısına çıkmıştır, İsa beşikte konuşmuş, körü iyileştirmiş, ölüyü diriltmiştir, ateş İbrahim’i etkilememiş, karıncalar Süleyman’ın ordusu olmuş, Lut ilk defa homoseksüellerle karşılaşan kavim olmuş, bizim peygamberimizde mucize kitapla indirilmiş son müjdeci ve uyarıcıdır.

Kavimlerin de ortak özellikleri peygamberleri ile geldiklerinde inkar etmeleri, onları öldürmek istemeleri olarak görülebilir ama hiçbir kavmin sonu aynı değildir, kimini bir ses dalgası yıkar, kimi depremle yerle bir olur, kimi kavim sular altında bırakılır, bazı kavimlerin sonları anlık olurken Allah bazılarına uzun süreli helak göndermiş, kurbağa, çekirge, kan musallat etmiştir.

Sonuçta Kuran’da bunlar öyle güzel bir anlatımla verilmiştir ki, hatta Kuran helak ettiği toplumlardan bazılarının kalıntılarının Allah tarafından saklanacağının ve ileride gelecek toplumlara ibret olması için zamanı geldiğinde bu kalıntıların bulunacağını söylemektedir. Nitekim günümüzde yakın zamanda yapılmış olan bazı arkeolojik kazılarda, helak edilen kavimlerden bazılarına dair kalıntılar bulunmuş ve ne şekilde yok oldukları araştırıldığında, Kuran’da geçen helak ediliş tariflerini tasdikleyen bulgulara ulaşılmıştır.