İnsanların çoğu ölümü düşünmeden yaşarlar. Ölümü hatırlatan şey, bir gazete yazısı, gördüğümüz bir trafik kazası ya da gittiğimiz cenazelerdir. Nedense insan hiç ölmeyecekmiş gibi yaşar. Oysa ölüm her an yanımızdadır. İbadetleri erteleme, bu zihniyetin uzantısıdır. İnsan, ölüme en yakın zamanlarda ibadetine başlayarak, bu dünyanın bütün zevklerini sonuna kadar yaşayacağını zanneder. Herhangi birine, bir haftalık ömrü kaldığı söylense, sizce o kişi nasıl davranır?Kalan bir haftasının tamamını dünyada o ana kadar yapmadığı şeylerle mi değerlendirir (helal-haram olmasına bakmadan). O bir haftayı komple dine ve o güne kadar yapmadığı ibadetlere mi ayırır. Bence günümüz insanı son güne kadar yapacağı bütün pisliği yapar, helale harama bakmaz. O bir haftada bile ertelemeye gidip son günde ibadetlerine başlar. Peki ya sizce, günümüz insanı, bir haftalık ömrü kaldığını öğrense ne yapar?