Hâlâ acemisiyim dünyanın; vermiş olduğu vaat ne?
Ne vaat edebilir ki hayat, yokluğum mutlaksa yarın?
–alkış kesilene dek oyna dur, al işte senindir sahne–
İblisin daveti yaman elbet; acaba senin ne çağrın?

Görüldü adaleti Tanrı’nın, geçildi artık son radde;
en züğürtten çulsuzdur şimdi o gözünü diktiğin Karun!
Aynı anda mesaide herkes, O’nun kurduğu saatte;
ellerimizde rezervasyonu, en gidilesi diyarın.