Hepimiz hayatımız boyunca birçok kez seçim yapmak zorunda kalıyoruz. Bu seçimleri yaparken göz önünde bulundurduğumuz kriterler ne yazık ki dünya hayatından alacağımız fayda ile karşılaştırılıyor. Yaşadığımız hayatın sonunda bir ölüm gerçeği olduğunu unutarak kendimizi bu dünya hayatına kaptırıyoruz. Okulumuzu, işimizi, eşimizi seçerken bizim için en önemli etkenler bunların imanımıza katkısı ve inançlarımızı kötü yönde etkilememesi olması gerekirken yapılan tercihlerde
(daha&helliip;)
Allah dinde zorlama yoktur der. Hiç kimse karşısındaki bir insanı, kendisi gibi iman etmeye zorlayamaz. Çünkü hepimiz imtihandayız, her Müslüman kendi imtihanını yaşamakla bizzat mükelleftir. Daha açıkçası kendi imtihanını, başka kişilere havale edemez, onların sözleriyle yaşayamaz. Allah sizleri Kur’an dan sorumlu tutuyorum diyorsa, imtihanımızın da kaynağı yalnız Kur’an dır. Kur’an terbiyesi alan bir Müslüman, hiçbir zaman kendisini temize çıkartarak, karşısındaki
(daha&helliip;)
İnsanların imtihan olmaları için onları kötüye yöneltecek bir güç olarak vardır iblis. Düşünün ki, şeytanın vesveseleri ve benlik olmasa insan hiç günah işlemez ve imtihanın anlamı kalmaz. İblisin bu isyanı insana olan kıskançlığındandır. Allah’a isyan etmemiş, sadece Allah’ın ondan üstün kıldığı insana öfke duyarak insanları kötülüklere sürükleyeceğini bildirmiştir: Nisa suresi 119. ayet: Yemin olsun, onları saptıracağım, onları kuruntulara/hurafelere/anlamını
(daha&helliip;)
