Peygamberimiz yaşadığı dönemde, aynı zamanda devletin başkanıydı. Yani toplumu yöneten bir liderdi. Elbette devleti yönetirken, o devrin şartlarında, çağın gerektirdiği ölçüde, kanunlar koymuştur. Bunları Kur’an da aramamız ve bu güne bazı konuları, bire bir taşımamız beklenmemelidir. Örnek vermemiz gerekirse. 6910 – Hz. Ebu Hureyre radıyallahu anh anlatıyor: “Resulullah aleyhissalâtu vesselam göçeğen kuşu (surad), kurbağa, karınca ve hüdhüd kuşunu öldürmeyi yasakladı.”
(daha&helliip;)
KÖTÜLÜK PROBLEMİ ÜZERİNE-2 Son yazımızda “evrendeki kötülük problemi” üzrerine “insan-akıl-bilgi-Allah’ın özellikleri” kavramları üzerinden kısa bir giriş yapmıştık. Girişte özetle şu sonuçlara varmıştık. – Evrende görünen kötülükten yola çıkılarak Allah’ın olmadığına dair akıl yürütülemez. Zira aksi taktirde bunun tersi olan –Ateizm tarafından tamamen tesadüfi ve mekaniksel işlevler statüsüne indirgenen- evrende “rahmet, şefkat, merhamet, yardımseverlik” gibi iyiliklerin bulunması da bunları irade eden
(daha&helliip;)
“Bu Bir Tebliğdir” Oku’yun!… Dininizin kitabını Yaratan Rabbinizin adıyla başlayıp okuyun… O, kalemle yazmayı ve insana bilmediklerini öğretendir… Yalnız O’na kulluk eder ve yalnız O’ndan yardım dileriz… Tek hüküm koyucudur… Kuran; O’nun insanların akıllarını kullanıp faydalanmaları için indirdiği hak kitaptır… Apaçık deliller olarak indirilmiş, eksiksiz bir gerçektir… Apaçık bir mesajdır… Şüphe yoktur onda… Ona kuvvetle sarılıp, muhtevasını iyi inceleyip ders
(daha&helliip;)
Son günlerde yine her yerde gül dağıtılıyor ve “salavat-ı şerife” getirilmesi tavsiye ediliyor. Gül dağıtılması, Muhammed Nebi’nin hatırlanması güzel bir şeydir, ama ondan önce hatırlanması gereken Muhammed Nebi’nin getirdiği vahiy/öğretilerdir. Onu ağızla Arapça söylenen ve anlamı bilinmeyen birkaç kez tekrarlanarak, bazen hep bir ağızdan bağırılarak anılmasından önce onu anlamak, onun dünyaya, eşyaya, insana bakışını, Kur’an’ın onu nasıl inşa ettiğini anlamak
(daha&helliip;)
