HURAFELER, MASALLAR VE GERÇEK DİN-2

Posted on Şub 3, 2014 in Kuran'ın Rehber Edinilmesi by metinlone 7 Comments

HURAFELER, MASALLAR VE GERÇEK DİN-2

Gerçek dinin/İslamın en temel mesajı Adem’den bu yana “tevhid”dir. Ve bu mesajın en parlak şekilde ortaya konduğu kitap Kur’an’dır. Yani özetle kâinatın istisnasız tüm hâkimiyetinin tek ve bir olan Allah’a ait olması…

Peki, tevhid neden bu kadar önemli?

Yeryüzünde barışın ve adaletin sağlanması iyiliğin hakim olabilmesi ancak bozulmamış din anlayışı ve tevhid inancın ile mümkün olabilir. Zira gerçek din yeryüzünde insanların birbirleri üzerinde maddi ve manevi üstünlük kurmalarını engeller, yasaklar.[1] Tüm insanları yaratıcı önünde ve adalet/hukuk önünde eşitler.[2] Zenginlerin mallarında fakirlerin de payı olduğunu hatırlatarak toplumsal anlamda sınıf ayrılıklarını ve bu sınıf ayrılıklarından oluşacak adaletsizliği, nefreti ortadan kaldırır.[3] Zekat, infak, vb. yardımlaşma ve paylaşım yollarını açarak, teşvik ederek ve emrederek toplumsal gelirin şefkat ve merhamet esası üzerine paylaşılmasını öngörür.[4] Anne-babaya, akrabalara, yetimlere, toplumsal anlamda zayıf düşmüş kişilere saygıyı, sevgiyi ve şefkatle el uzatmayı emreder.[5] Aklı kullanmayı, Allah’ın harika sanatı olan evreni ve sünnetullah/Allah’ın adeti denilen ve evrende işleyen kurallardan ibaret olan yasaları bulmalarını ve bu yasaları kullanarak toplumsal faydalar sağlamalarını ve Allah’ın varlığına bir yol bulmalarını emreder, öğütler.[6] İnsan-din-Allah ilişkisi içinde aradan tüm aracıları kaldırarak bireyleri doğrudan yaratıcı ile baş başa bırakır.[7] Dağda, bağda bayırda her mekanda ve her şekilde bir Müslüman hiçbir din adamına/dini sınıfa gerek kalmaksızın tüm dini hayatını devam ettirebilmesine olanak sağlar.[8] Böylece insanlar arasında ne dindarlık, ruhbanlık ve bu yolla öteki insanlar üzerinde manevi baskı oluşturacak din sınıfı; ne zenginlik yoluyla maddi baskı ve tahakküm kuracak zengin sınıfı olmayacaktır. İşte bunun gerçekleşmesi ancak gerçek dinin kitabına uymak ve sadece tevhide bağlı kalmakla mümkündür.

Zira;

Allah ile kul arasında aracılar koymak[9], Allah’ın nihayetsiz kudretini ve şeriksiz hâkimiyetini ve tasarrufunu bir takım insanlar arasında paylaştırmak, ölülere, bir takım kişilere, isimlere neredeyse ilahi boyutlara varan tasarruf yetkileri atfederek onları putlaştırmak suretiyle Allah’a şerik etmek[10], kendisinden doğrudan şefaat umulan şefaatçiler türetmek[11], din sınıfı ruhban sınıfı türeterek bu kişilere bir üstünlük vasfı vermek[12],  Allah’ın dışındakilerden, yaratılmışlardan doğrudan medet, himmet, kurtuluş beklemek, onlardan yardım istemek[13], dini menfaat ve geçim aracı kılmak[14], aklı ikinci, üçüncü plana iterek aklı imanın karşısında bir düşman olarak görmek ve göstermek ve böylece kendi çevresindeki cahil insanları çok kolay bir şekilde tesirleri altında gütmek[15] gibi tevhide balta vuran uygulamalar yukarıda gerçek dinin gerçekleştirmek istediği tüm hedefleri doğrudan yok etmektedir.

Dini menfaat aracı yapanlar bu yolla hem maddi zenginlik sahibi oldukları gibi hem de diğer insanlar karşısında dindarlık görünümü ve adı altında bir itibar ve üstünlük elde ederek manevi yoldan onlar üzerinde tahakküm kurarlar. Bu da yukarıda da beyan edilen Kur’an’ın temel mesajlarına zıttır.

Din adına yalanlar düzerek Allah ile kullar arasında aracılar koyulması gerektiğini iddia edenler bir yandan da kendilerini, çevrelerini, topluluklarını, efendilerini vb… Allah ile kul arasındaki en yüce aracı olarak göstererek bu yolla büyük bir maddi ve manevi güç elde ederler. Bu sayede kendilerini ve yakın çevrelerini Allah ile kul arasında başvurulması gereken aracılar olarak gösterenler kendilerine ya da kendilerini temsil eden putlaştırdıklarına insanüstü bazı harikalar atfetmek suretiyle insanlar üzerinde oldukça büyük tahakkümler kurarak büyük servetler ve güç elde ederler. İslam dinine karşı çıkanların elebaşlarının neredeyse hepsi zamanının kendi anlayışlarına göre en dindar ve en zengin kişileriydi. Onlar da her şeyi Allah’ın yarattığına inanır, kendi bozulmuş itikatlarınca da olsa ibadet ederlerdi…[16] Fakat toplumsal zulüm ve adaletsizlik kendilerine maddi ve manevi menfaat devşirdikleri şirk inancı yüzünden had safhada idi…

Keza son olarak aklı dinle çatıştırmak yoluyla aklını kullanarak sadece Allah’a kul olmak isteyenleri türlü iftiralarla, sapık, zındık, din dışı göstermek suretiyle hem kendilerini Allah yerine koyarak bu kişiler hakkında hükümler verir, hem de bu kişilerin toplumdan soyutlanıp güçsüzleştirilip, itibarsızlaştırılmasını sağlarlar.[17] Bu sayede kendi hataları, yanlışlıkları, şirkleri eleştirilemez kendi kurdukları krallıkları sürekli devam edip gider… Eğer rivayet doğru ise Ebu Cehil’in Bedr savaşı öncesinde yaptığı söylenen şu dua Hz. Peygamberi sapık ve din dışı görmesi ve göstermeye çalışması açısından çok manidardır. “Allah’ım! Bizimle akrabalık ilişkisini keseni, bize bilmediğimiz şeyleri getireni ve adamlarını helak et. Bu gün burada haklı olanı galip kıl haksız olanı perişan et.” (Ebu Cehil)”

Garip olan; “Yalnız Allah’a dua ederiz, sadece Allah’tan yardım dileriz, kâinattaki tüm tasarruf Allah’a aittir vb. Bizim hidayet kaynağımız Kurandır.” diyenler sapık, zındık ve kâfir olarak ilan edilirken; “Allah’tan başkasından da hayli hayli yardım istenir, ölülerden yardım istenir, Allah ile kul arasına insanları Allah’a yaklaştıran aracılar konulabilir, bu aracılardan direk himmet ve yardım beklenebilir, bunlar tasarruf sahibidirler Allah’ın tasarrufunda ortaktırlar, her yerde her an bizi duyar ve bizim yardımımıza koşarlar, dua istediğimizde duamıza anında cevap verirler vb…” diyerek bu fikirleri savunanlar gerçek mümin ve Müslümanlar olarak kendilerini ortaya sürmekteler.

Peki tevhid inancı yıkılırsa sonuçta ne olur?

Sonuçta inançlı toplumlarda çok çeşitli/muhtelif sınıflar/hizipler/gruplar ortaya çıkar ve bu sınıflar bir şekilde akıllarını bir kenara atmış çok sayıda insanı kendilerine bağlamak için kendilerinin Allah ile kul arasındaki en yüce/en doğru tek gerçek köprüler/aracılar olduklarını iddia ederler. Bunun neticesinde başka gruplar ve hizipler de kendi çevrelerini bu şekilde en üstün aracılar kılmaya çalışırlar. Neticede inananlar hiziplere, gruplara, parçalara ve fırkalara bölünür. Her fırka bir diğerini türlü iftira ve kötülemelerle karalamaya ve din dışı ilan etmeye kalkar. Bu da toplumdaki birlik, beraberlik, İslam ve iman kardeşliği anlayışını yıkar; adalet, sevgi ve samimiyet duygularını köreltir. Din içinde grup, fırka ve mezhep savaşlarının çıkmasına netice verir.[18]

Keza akla karşı düşman olan toplumlar Allah sünnetine/adetullaha karşı geldikleri ve kendilerine verilen en değerli hediye olan akıllarını kullanmadıkları için dünyanın en geri kalmış, en fakir, en cahil ülkeleri haline gelirler.[19]

Keza dini maddi menfaat aracı haline getirerek saltanat kuran sahte dindarlar ayrıca dini de kendilerine özgüleyerek kötü örnek oldukları için pek çok insanın iman etmesine/inancına engel olurlar.

İsteyenler hali hazırdaki İslam dünyası ülkelerini derinlemesine araştırabilir. Acaba İslam ülkelerindeki kan, gözyaşı, geri kalmışlık, cehalet, düşmanlık, iç kargaşalar, insan haklarındaki içler acısı durum, adaletsizlik, suç olayları ve güvensizlikteki artış vb… kötü tablo kimlerin suçu?

Acaba inananların silkelenerek akıllarını başlarına alıp derin bir özeleştiri yapma; sahip oldukları en kıymetli hazineleri olan akla ve arı, duru, saf ve bozulmamış kaynak olan ilahi vahye (Kur’an’a) dönüş yaparak kendilerine çekin düzen verme; başlarını, soktukları kumdan çıkararak dünyaya ve kendi hallerine bakma zamanı çoktan gelmedi mi?

Bir sonraki yazımda biraz da hurafelerden bahs edelim…

www.ateizmvedin.com

Metin AYDIN

 

---