Değerler neye göre şekillenir? İnsanlar bir aradayken birbirilerine daha çok nasıl yakın olabilirler? Birbirilerine karşı daha sevgili, saygılı nasıl olabilirler? Birbirilerinin ihtiyaçlarını daha çok nasıl görür hem kendileri hem diğerlerinin isteklerini gerçekleştirebilirler? Gibi düşüncelere girmeme sebep oldu bu bol misafirli bayramımız. Herkesin farklı düşünceleri farklı tutumları vardı. Ancak genel olarak herkesde daha çok nasıl göze çarpabilirim? nasıl sevilebilirim? Nasıl karşı tarafı küçük düşürebilirim? Ne gibi hatalar bulabilirim? Benim daha iyi olduğum nasıl anlaşılabilir? Gibi düşünceler davranışlara yansıyordu.

İnsan neyin peşindedir? İç duygularımızı ve olması gereken İslam değerlerini o kadar düşünemez olmuşuz ki ve çocuklara da sahte davranışları o kadar çok aşılanmış ki sevgi ortamı yada kendin olma ortamı bitmiş tamamen iç alemden uzak, insanlardan her şeyi gizleme, çocuklarda dahi sahte bir dünya sergilenir durumda. Bu ortamların havasını soluyan samimi insanlar bile aldıkları eleştiri yüzünden kendilerini dışa yansıtmadıklarından ya orda kalma mecburiyeti taşıdıklarından farklı davranışlar sergilemek zorunda kalıyor yada ortamda hiç bulunmamak bir araya gelmemeyi tercih ediyorlar.

İnsanlar hep maddesel değerlerin ön planda olduğu hayat tarzını modelledikleri için iç alem tamamen düşünülmez hale gelmiş. Çocuklara en akıllı olma, en göz açık olma özellikleri aşılanmış. Oysaki dinimiz ameller niyetlere göredir diyerek en önce niyet, iç alem geldiğini vurguluyor. Nitekim bu özellik göz önüne alınmadığından sadece eğitim verirken iyi bir patron, müdür veya para getiren başka bir deyişle geleceklerini garanti edecekleri bir bilgi birikimine sahip olmaları gerektiğine inanarak çocuklarını bu şekilde yönlendiriyorlar. Gelecek bu şekilde garanti edilebilir mi? İnsanlar birbirine yenilmeme adına o kadar çok şeyden vazgeçmişler ki… Sıkılıp yüz çevirenleride küçük görüyorlar

Birbirilerine daha samimi, daha mutlu ve stressiz ortamlar istiyorsak eğer, insanların iç duygularına daha saygılı olmalı, sahte sözlerle kendimizi kandırmamalı. Çıkarı uğruna yapılan bir ziyarette bile iç duyguları yıpratılmamalı. Dua almak için yapılan bu eylemleri amaçlarından saptırmamalı ki bu amaçla yapılıp yapılmadığını ancak Allah’ın bildiği halde insanlara gösteriş uğruna yanlış dile getirmemeli. Samimiyetsizlikten sıkılıp yüz çevirenleri asıl gösterilmesi gereken bu davranışları yanlış yansıtmamalı, nesilleri yanlış yönlendirmemeli…