Eleştiri Ahlakına Sahip miyiz? Neden Eleştiriye Açık Değiliz?

Metne, eyleme eleştiriyi kişiselleştirdiğimiz için objektif olamadığımızı hatta öncelikli problemimizin birbirimizi gerçekten dinlememekten kaynaklanıyor olduğunu düşünmekteyim. Neden önce kendi düşüncemize sonra başkalarının düşüncelerine objektif/tarafsız bir gözle bakmayı beceremiyoruz?  Neden, eleştiriye açık değiliz?

Eleştiriye açık olmadığımız için her şeyi kişiselleştiriyoruz…

Kişiler üzerinden hatta her şeyi kişiselleştirerek anlamak ve aktarmak bizi çıkmaza iter.  Kişiler, devreye girince eleştiriler renk değiştiriyor.  Çünkü KİŞİLERİN kişisel hedefleri ve amaçları devreye giriyor OLABİLİR… Oysa Düşünceleri-ilkeleri tartışmak başka bir şeydir… Maalesef biz hep aya değil parmağa bakıyoruz…

Bence, niyetimizi kimsenin bakış açısını çürütmek üzerine odaklamamalıyız. Ne de kendi bakış açımızı değişmez-sabit kılarak dayatmaya çalışmalıyız… Küresek köy haline gelen dünyamızda eleştiri ahlakını ancak kendi ilkelerimize bağlı neye inandığını ne söylediğini bildikten sonra başkalarının düşüncelerine saygı duymakla gerçekleştirebiliriz…

Hele Müslümanların, birbirini ötelememeleri ancak Kur’anı,  Kur’an bütünselliğinde anlamaya çalışarak ve düşünce-eylem bazında en iyiye ve en güzele ulaşmayı hedeflemekle kişisel eleştirilere açık ve objektif olmakla gerçekleştirebiliriz.  Hakem Kur’an olunca amaç ve hedeflerimizi ilkeler bazında ele alınca meseleleri kişiselleştirmekten kurtuluruz…

Saygılarımla.

 


About the Author
Author

MuruvvetCaliskan

Comments (2)
Leave a reply

Name (required)

Website