Şii ve sunni mezhepleri İslam tarihinde siyasal oluşumlarla ortaya çıkmış, beslenmiş ve günümüze kadar ulaşmıştır. Özellikle Osmanlı hilafetinin sünni olması, şu anki diyanet işlerinin sünniliğin hanefi kolundan olması buna verilebilecek en çarpıcı örneklerdendir. Tabiki din ile siyasetin birbirlerini etkilemesi, ikisinin de insan ve toplumsal hayatla ilgili konular olması sebebiyle çok gerçekçi bir olgu; ama dinin ilahi bir dayanağının olduğunu, siyasetin ise değişken ve tutarsız yapısını ele aldığımızda siyasetin dini hükümleri yıkma gibi bir gücü olduğunu düşünemeyiz. Ne yazıkki bu durum şii ve sünni mezheplerinin ortaya çıkmasının canlı bir örneğidir.

“Dinlerini parça parça edip fırkalara, hiziplere bölünenler var ya, senin onlarla hiçbir ilişiğin yoktur. Onların işi Allah`a kalmıştır. Allah onlara, yapıp ettiklerini haber verecektir.” Enam-159.
Allah’ın sözü bu denli açıkken Kuran’a inanan insanların inançlarının ne kadar bilinçsiz olduğu kafayı karıştırıyor. Ayette yazılanları okuyunca Irak’ta yaşananların nedenleri hakkında akla bazı ihtimaller geliyor. Ya müslümanlar Kuran’ı okumuyor yada okusa bile siyasetin etkisi bağlı bulundukları dinin, yani Allah’ın sözlerinin önüne geçiyor. Tabiki ikinci durumu kabullenmek müslümanlığın doğasına aykırı olduğundan iyimser bakınca Kuran’ın okunmaması daha muhtemel gözükmektedir.

Anlaşıldığı üzere müslümanların üzerinde oynanan oyunların tek çözümü yine Allah’ın sözü olan Kuran’da gizlidir. Bu aşamada, Irak örneğinde olduğu üzere, İslamiyet içinde ortaya çıkmış sayısız mezhepin doğurduğu zararların ortadan kalkması ve dinin mezheplerin oluşumunu sağlayan farklı kaynaklardan arınması için bilinçli müslümanların yapması gereken Kuran’ı çok okumak ve üzerine düşünüp hayatına doğru geçirmek olmalıdır.