‘‘Allah bu sevgili kullarına (kutuplar, gavslar, evliyalar, sufiler, şeyhler, dervişler kastediliyor. ) bazı yetkiler, imkanlar, özellikler bahşetmiştir. Bunlar şefaatçilerimizdir. Bizler günahkar olduğumuz için doğrudan Allah’tan istemeye yüzümüz yok. Belki bunlar sayesinde Allah dileklerimizi kabul eder.. ’’

Zümer suresi 44. ayetine göre şefaat yanlızca Allah’tan istenir.
Allah’tan başkasından şefaat dilemek, Allah’tan başkasına ilahi özellikler yüklemek veya birilerini aracı, erdirici, şefaatçi yani “ara kablo” tayin etmek, beşerlerden medet ummak açık bir şirktir. Kuran’da affı olmadığı bildirilen en büyük günahtır..

Yüce Yaratan diğer günahların tövbe edilmesi halinde af edileceğini bildirmiştir.

Ama şirket batmış halde ölenlerin bu günahlarının af edilmeyeceği açıkça bildirilmiştir.

Kuran’ın bildirdiğine göre şirke batmış halde ölenler cehennemde devamlı kalacaklardır.

Hayrettin Karaman yukarıdaki sözleriyle gırtlağına kadar şirke batmıştır.
Onun toplumdan tecrit etmeyi düşündüğü, aşağıladığı insanlar tövbe ederler, af edilirler veya en fazla ahirette cezalarını çekerler yine cennete kabul edilirler.

Ama Hayrettin Karaman cehennemin devamlı konuğu olabilir..

Saygılarımla,
Mustafa Kallavi..