İnsanlar doğaları gereği mutlu olmak ister ama sadece bu dünyada mutlu olmayı hedefleyerek her iki dünyada da mutsuz olacaklarını göremezler ne yazik ki. Hele dünyevi hedefleri için ahiretlerini unutup her yolu mübah görmeye başlarlarsa sonuç kaçınılmaz olur. 2.200 – İnsanlardan bazısı şöyle der: Ey Rabb’imiz, bize dünyada ver. Böylesi için âhirette bir nasip yoktur. 2.201 – Onlardan kimi de şöyle yakarır:
(daha&helliip;)
