Ahirete Gerçekten İnanıyor muyuz?

Posted on Eyl 23, 2014 in Alınması Gerekli İbretler by G. D. 0 Comments

Ey iman edenler iman edin!
Peki neye?:

Ey mü’minler! Allah’a, Resulü’ne, Resulü’ne indirmiş olduğu Kitab’a ve daha önce indirilmiş kitaplara iman ediniz. Kim Allah‘ı, meleklerini, kitaplarını, peygamberlerini ve ahiret gününü inkâr ederse koyu bir sapıklığa düşmüş olur.
Nisâ / 136

İman esaslarımızı anlatan bir ayet!
Neye iman edecekmişiz? İnananlar olarak:

-Allah’a
-Meleklere
-Kitaplara
-Peygamberlere
-Ve Ahiret Gününe
Ekleme, eksiltme yapmadan bunlara iman edeceğiz Rabbimiz böyle istiyor. Amenna.

Rabbimize iman edeceğiz, lakin şirk koşmadan. ( Yûsuf / 106 )
Bu yazımda bu konudan bahsetmeyeceğim ama bu konu gerçekten çok önemli. Önemli çünkü Allah, şirk koşmak dışında tüm günahları bağışlayabileceğini söylüyor. ( Nisâ / 116 ) şirkle ilgili şu videoları incelemenizi öneririm.

Benim bahsetmek istediğim konu ise:

Şüphesiz kıyamet günü gelecektir, bunda hiç şüphe yoktur. Fakat insanların çoğu buna inanmazlar.
Mü’min / 59

De ki: “Göklerde ve yerde olan her şey kime aittir?” De ki: “Rahmeti ve şefkati kendisine ilke edinen Allah’a aittir. Sizi varlığında şüphe olmayan kıyamet gününde elbette toplayacaktır. Kendilerini ziyana sokanlar var ya, işte onlar inanmazlar.”
En’âm / 12

Ahiret! (son saat/kıyamet)
İnsanların çoğu inanmaz!
Ama insanların çoğu inandığını söylüyor.
-Müslümanlar,
-Kendilerine Müslüman diyenler,
-Hristiyanlaşanlar,
-Yahudileşenler.

Çok küçük bir kısım ahireti inkar ettiğini söylüyor.
Ama Rabbimiz Hayat Kitabında insanların çoğunluğundan bahsediyor.
Ama çoğunluk inandığını söylüyor?

Allah’a karşı yalan uydurandan daha zâlim kimdir?
Hûd / 18

Haşa! Allah yalan söylemeyeceğine göre demek ki, ahirete inandıklarını söyleyenlerin çoğu ahirete inanmıyor!

Ahiret inancımızda eksiklikler var, inandığımızı söylüyoruz ama hiç o günle karşılaşmıyacakmışız gibi yaşıyoruz.

-Yalan söyleyebiliyoruz,

-Gıybet yapabiliyoruz,

-İftira edebiliyoruz,

-Gönülleri kırabiliyoruz,

-Mazlumlara eziyet edebiliyoruz,

-Çıkarlarımız uğruna canları yakabiliyoruz,

-Kibir ve öfkeden uzak duramıyoruz,

-Yaptığımız iyilikleri başa kakabiliyoruz,

-İnsanlar arasında düzeltici olmak yerine fesat çıkarabiliyoruz,

-İyiliği emredip, kötülükten men etmiyoruz,

-Sözün güzeli yerine çirkinini tercih edebiliyoruz,

-İbadetlerimizi ya yapmıyoruz, ya da bilincine varmadan yapıyoruz,

-Haram lokma yiyebiliyoruz,

-Harama düşebiliyoruz,

-Harama bakabiliyoruz,

-Helaller o kadar çokken haramları tercih edebiliyoruz,

-Helalleri kendimize haramlaştırabiliyoruz,( Mâide / 87 )

-Haksız yere cana kıyabiliyoruz, hatta çocuklarımızın canına bile kıyabiliyoruz,

– Allah yolunda mücadeleden kaçıyoruz, en büyük cihadın Kur’an ile yapılabileceğini unutuyoruz, (Furkân / 52)

-Hatta daha da haddi aşıp Allah’a gönderdiği dini öğretmeye kalkışıyoruz. Dinimize ilaveler, eksiltmeler yapabiliyoruz. ( Hucurât / 16 )

-Ya nefsimizi temize çıkarıyoruz ya Allah’tan ümit kesiyoruz,

-Hatada ısrar ebiliyoruz.

Onlar, utanç verici bir iş yaptıkları veya kendi kendilerine haksızlık ettikleri zaman Allah’ı anar ve günahlarının affı için yalvarırlar. Zaten günahları Allah’tan başka kim affedebilir? Bunlar yaptıkları fenalık üzerinde bile bile ısrar etmezler.
Âl-i İmrân / 135

Ve bu yaptığımız yanlışları bu kadar rahat yapıyor olmamız yada yaptığımızda pişmanlık duymayışımız ve yanlışlarımıza karşı düzeltici faaliyetlerde bulunmayışımız ( Âl-i İmrân / 89 – Bakara / 160 ) ahiret inancımızın eksikliğinden kaynaklanıyor.

Öncelikle Hayat Kitabımızdakileri anlayarak okuyabilsek akabinde de yaşayabilsek, ahiret mevzusu da buna dahil gerçekten inananlar olacağız.