İslami konular konuşulurken, anlamını çok fazla bilmediğimiz ya da araştırmadığımız kelimeler duyarız. Bu makalemde de geleneksel fıkıh inancı anlatılırken, çok kullanılan RABBANİ kelimesi üzerinde sizleri düşünmeye davet etmek istiyorum. Çünkü bu kelimeyi bizler din adına çok güvendiğimiz, âlim, veli, şeyh, efendi edindiğimiz kişilere hitaben söyleriz. Önce Rabbani ne anlama geliyor, onu anlamaya çalışalım. “KENDİSİNİ YALNIZ ALLAH A ADAMIŞ, YALNIZ RABBE
(daha&helliip;)
Günümüzde öyle bir İslam anlayışı var ki, herkes bir yol tutturmuş, ona öğretilenlere öyle bir sarılmış ki, inandıklarım doğrumu diye araştırma gereği duymuyor. Halbuki Allah, sarılacağımız ve güveneceğimiz tek bir kaynağı yani Kur’an’ı göstermiyor muydu? Birde kendi inançlarını sağlamlaştırmak, doğru olduğunu karşısındaki kişilere kabul ettirebilmek için, uydurulan onca rivayetleri örnek verip, bu bilgilerin doğruluğundan, kendisi bizzat emin olması mümkün olmadığı
(daha&helliip;)
Allah Kur’an’da Resulünü bizlere örnek gösterir ve onun yaşamından bizlerin örnekler almamızı ister. Peki, Resulün bu örnekliğini nereden öğreneceğiz, çünkü onun zamanında bizler yaşamadık. Elbette en sağlam bilgi olan Kur’an’dan. Eğer Resulün örnek oluşunu Kur’an’dan değil de, emin olmadığımız rivayetlerden öğrenmeye çalışırsak, hata ederiz, aldatılma ihtimalimiz çok yüksek olur. Kur’an’da Resulün hayatından, yaşamından bahseder ki, bizler doğru bilgilerin ışığında örnek
(daha&helliip;)
Yazıma başlamadan önce şunu belirtmek isterim. KUR’AN IN GENEL ÇOĞUNLUĞU, ALLAH A İMAN ETMEYENLERİ İMAN ETMEYE DAVET İÇİN DEĞİL, ALLAH A İMAN ETTİĞİNİ SÖYLEDİKLERİ HALDE, ALLAH IN YOLUNDAN BATILA SAPANLARI, DOĞRU YOLA DAVET İÇİN GÖNDERİLMİŞTİR. Allah ın sünnetini/yolunu din ve iman adına yeterli görmeyip, beşeri sünnetler yarattıklarından dolayı Allah, kullarını sürekli elçi ve kitaplarla uyarmıştır ve YALNIZ GÖNDERDİĞİM KİTABA SARILIN
(daha&helliip;)
Bu makalemde sizlerin, üzerinde dikkatle düşünmenize vesile olmak istediğim ayetler, Müddesir suresinde geçiyor. Bizler Allah ın önerdiği gibi, ayetler üzerinde düşünmeden, kelimelerin özüne inmeden okur geçersek, aslında çok şeylerin farkında olamayacağımıza, güzel bir örnek ayeti sizlere hatırlatmak istiyorum. Ayette cehennemliklerden olanlar, BİZ MUSALLİN LERDEN DEĞİLDİK sözüne, öyle bir anlam veriyoruz ki, ayette anlatılmak istenenden çok uzak kalıyor, Allah ın bizleri
(daha&helliip;)
Bazıları, insanlara şükretmeyi çarpıtarak aktarıyor. Bu durum da İslam’dan uzaklaşmaya sebep oluyor. Şükretmek öyle bir biçimde aktarılıyor ki, Müslümanların adeta eli kolu bağlanıyor. Oysa durum bazılarının çarpıttığı gibi böyle değildir. Müslüman koşulsuz şartsız şükretmeli zihniyeti tamamen İslam dışıdır. Nasıl ki, birisi, bir Müslüman’ın canına kastettiğinde Müslüman’ın hakkını araması gerekiyorsa, aynı şekilde, bütçesine kastedildiğinde de Müslüman hakkını aramalıdır. İnsanın kendi beceriksizliği
(daha&helliip;)
“Biz peygamber (Hz. Muhammed) soyundanız. Bundan dolayı; gavs, kutup, seyid vb. birtakım ünvanlarımız var ve sizden üstünüz” söylemi yanlıştır. Çünkü tüm insanlar, Hz. Adem’den gelmektedir. Hz. Adem, peygamberdir. O halde, tüm insanlar, peygamber soyundandır. Yani, tüm insanlar peygamber soyundandır. Tüm insanlar derken ististanız hepsi: Trump, Putin, Kim Jong-un, İngiltere Kralı, rahmetli Başkan Kennedy, Taçsız Kral Pele, Bakenbauyer, Kaleci Mayer, Nadya
(daha&helliip;)
1960’ların başında dünya büyük bir nükleer krize şahitlik etmekteydi. Amerika Birleşik Devletleri’nin Türkiye’ye yerleştirdiği nükleer başlıklı füzeleri tehdit olarak algılayan Sovyetler Birliği misilleme olarak Küba’ya benzer nitelikte füzeler konuşlandırmaya başlamıştı. Böylece Amerika ile Sovyetler arasındaki gerilim tırmanmış, nükleer bir savaşın patlak vermesine, belki de yüz milyonlarca insanın ölümüne ramak kalmıştı. Kriz birçok entelektüeli derinden etkilemiş, hatta İngiliz felsefeci Bertrand Russell’a
(daha&helliip;)
