“4. Ki onlar namazı kılarlar, zekâtı verirler. Ve onlar âhirete de gözle görmüşçesine inanırlar.”

Bir şeye gözleriyle görmemiş olsa bile görmüş gibi inanmak, özellikle bu tarz tüm yaratılışımızın en önemli gününe bu şekilde inanabilmek için gerçekten halis bir imana sahip olmak gerekir. Allah herkese böyle iman sahibi olmayı nasip etsin.

Fecr suresinde geçen şu ayetleri okuduğumuzda Allah`ın görmesek bile inanmamız gerektiğin söylediği sahneyi, hesap gününü gözümüzün önüne getirmek çok daha kolay olabiliyor esasında:

“17. Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz
18. Yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz.
19. Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz.
20. Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz.
21. İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,
22. Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde,
23. O gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var!
24. Der ki: “Keşke şu hayatım için önder bir şeyler gönderseydim.”
25. O gün hiç kimse O`nun azabı gibi azap edemez.
26. Ve hiç kimse O`nun vurduğu bağ gibi bağ vuramaz.
27. Ey sükûna kavuşmuş benlik!
28. Dön Rabbine, razı etmiş ve razı edilmiş olarak!
29. Gir kullarımın arasına!
30. Gir cennetime!”
89 – Fecr Suresi 17 – 30

Allah`ın önünde yaratılmış tüm meleklerin saf saf dizilmesi, başka ayetlerde belirtildiği gibi yaşamış tüm insanların mezarlarından çıkıp toplanması, cehennemin getirilmesi, yüzü mutluluktan parlayan veya korkudan benzi atmış insanların etrafta bulunması, ve Allah`ın razı olduğu ve razı ettiği bir benliği kullarının arasına ve cennetine çağırması.. Bu sahneleri gözümüzün önünde canlandırabilmek insana ürperti verdiği kadar, inancını da artırıyor esasında..

Allah hepimize üzerine selam edilenlerden ve cennetine çağırdıklarından, razı etmiş ve razı edilmişlerden olmayı nasip eylesin..