Şu anda Ramazan ayındayız ve bunun örneklerini görmek daha da mümkün. Tek bir gün bile aksatmadan yıllardır her Ramazan oruç tutan ancak namaz kılmayan müslümanlardan söz ediyorum. Sanki oruç tutmak bize farz olmuş da namaz bir ekstra ibadetmiş gibi.
Ya da iş alkollü içeceklere gelince her türlüsünü seve seve iç rahatlığıyla tüketen, daha meşru gösterilen televizyonda bangır bangır reklamı verilen (milli piyango, iddia vb. ) kumarı oynamaktan çekinmeyen, ancak söz konusu domuz eti olunca “Haşa. Haramdır. Hayatta yemedim, yemem de. ” diye karşılık veren müslümanlar da bu sınıfta.
Tabii bu yerine getirdikleri de iyi bir hareket, orucu bırakıp domuz etini de yeseler çok daha kötü. Ancak alkolden de vazgeçip namaza da başlama ihtimalleri insan için muhakkak daha hayırlı olurdu.
Bu olayda Ramazan’ın yılın 1/12’si olmasının, namazın ise her gün kılınması gerektiğinin bir etkisi var mı bilmiyorum.
İnşallah domuz eti yememenin, oruç tutmanın hayatımıza bu kadar net yerleşmesi gibi Kuran’da geçen diğer buyrukları da yerleştiririz.

“Onların önden gönderdiklerini de bilir, arkaya bıraktıklarını da. İş ve oluşlar Allah’a döndürülür. ”
(Hac Suresi-76)