Tarikatlardaki Masallar

“Şeyhe kayıtsız şartsız itaat” tarikatın en önemli şartı olduğundan, bunun sağlanması için müritlere hikâyeler anlatılır. Örnek bir hikâye kısaca şöyledir: “Bir şeyh bir müridine ‘Git babanın kafasını kopar bana getir’ der. Mürit de görünürde çok garip olan bu isteği şeyhine olan güveninden dolayı ‘Bir hikmeti vardır’ diyerek yerine getirir. Bir de bakar ki annesiyle yatarken kopardığı baş babasının değil. Annesiyle (daha&helliip;)

“Her an dua ediyorum Korona morona bana gelmez”

Geçmişte olduğu gibi günümüzde de salgınlar yaşanmaktadır. Günümüze en yakın salgınlardan bazıları Domuz Gribi, SARS, MERS, Ebola’dır. Son olarak Korona salgınını hala yaşamaktayız. Sokakta yapılan röportajlarda ise “Halk Dini”nin yansımalarını görüyoruz. “Halk Dini” literatürde çokça geçen kavramlardan biridir. Bu kavramla, dinin asıl halinin uygulanması değil; dini halk tarafından yanlış anlaşılıp uygulanması kastedilir. Örneğin İslam dinini ele alalım. İslam dininde bayram (daha&helliip;)

Kuran’ı Anlaşılan Dilde Okumak

Kuran’ın anlattığı İslam’ın yaşanması için yapılması gereken en temel faaliyet Kuran’ın, dini yaşayacak toplumun diline çevrilmesidir. Kuran Arapça inmiştir ve orijinali Arapçadır. Fakat Kuran’a göre Arapça, kutsal bir dil değildir. Kuran, her kavme peygamberlerin gönderildiğini ve bu peygamberlerin kavimlerine kendi dillerinde mesajlar getirdiklerini söyler. Tevrat Hz. Musa’nın kavminin dilindedir, İncil de Hz. İsa’nın kavminin dilindedir. Hz. Lut’un vahiyleri kendi kavminin (daha&helliip;)

Her Taraf Mehdi Kaynıyor

Mehdi, kıyamet alametleri içinde en popüler olan, hakkında en çok hadis uydurulan ve en çok istismar edilen karakterdir. Hadisler kullanılarak oluşturulan bu karakterin, sonuna yakın dünyaya geleceğine, herkesi yenip dünyaya hâkim olacağına, daha sonra gelecek Hz. İsa ile buluşup dünyayı yöneteceğine, bunları gerçekleştirirken ise Deccal ile savaşacağına inanılır. Hadislere göre Mehdi kadar, Mehdi’nin talebeleri de üstün yeteneklere sahip sıra dışı (daha&helliip;)

“Şeyhi Olmayanın Şeyhi, Şeytandır” Uydurması Hakkında

“Tarik” Arapça “yol” manasına gelmektedir. Bu kelimeden türetilen “tarikat” ise “yol, yöntem, usul, tarz” manalarına gelir. “Tarikatlar, Allah’a gitmek için bir yoldur, bir mecburiyet değildir” şeklinde yumuşak izahlarla tarikat bağlılığını tarif eden tarikatçılar vardır. Fakat birçok tarikat bağlısı “Mürşidi olmayanın mürşidi şeytandır” şeklindeki uydurma hadisten hareketle; tarikata girmeyi, tarikatın şeyhini mürşit kabul etmeyi dini bir vecibe ve kurtuluşun bir şartı (daha&helliip;)

Tekkelerin Dejenerasyonu

Peygamberimiz’in tek mürşit olduğu, dini konularda tartışılmaz tek otorite olduğu dönemde, İslam’ın tek kurumu cami idi. İbadetler, eğitim ve hizmet tüm yeryüzüne yayılan bir faaliyetti, kurum olarak ise bu faaliyetlerin merkezi camiydi. Peygamber’in sağlığında, hatta dört halife döneminde cami dışında tekke, dergâh, zaviye gibi başka kurumların oluşturulmadığı; bu tekke ve dergâhların üyeleri tarafından bile kabul edilir. İlk tekkenin hicri 150 (daha&helliip;)

Şeyhe Körü Körüne İtaat

Tarikatların en önemli kurallarından biri, müridin kendisini şeyhine, “ölünün kendini ölü yıkayıcısına bıraktığı gibi” teslim etmesidir. Kuran’ın aklımızı çalıştırmayı emretmesine rağmen tarikatlarda körü körüne itaat esastır. Tarikat üyelerine, akıllarını bir kenara bırakıp şeyhlerine tabi olmaları, bu yolda akılla gidilemeyeceği anlatılır. Bu prensibi kabul edip şeyhe tabi olan kişiye, şeyhin müceddidliğinin veya Mehdiliğinin veya İsalığının inandırılmasından ve şeyhin dünyadaki en üstün (daha&helliip;)

Peygamberimiz, milliyetçi miydi?

Ateistlerin İslam’a ve Peygamberimize yönelik eleştirilerinden biri de “Peygamberimizin milliyetçi olduğu” iddiasıdır. Peki bu iddia gerçekten doğru mudur? Bu soruya cevap vermek için önce milliyetçilik kavramının nasıl tanımlandığına daha sonra da Peygamberimizin hayatına bakmak gerekiyor. Önce milliyetçiliğin tanımıyla başlayalım. Türk Dil Kurumu’nun güncel sözlüğünde milliyetçiliğin tanımı şöyledir: “Maddi ve manevi açılardan millet ve ülkesinin çıkarlarını her şeyin üstünde tutma anlayışı, (daha&helliip;)