Lokman 20: Görmediniz mi, Allah, göklerde ve yerde bulunan şeyleri sizin emrinize verdi ve görünür-görünmez nimetlerini üstünüze saçtı. İnsanlardan öylesi var ki, Allah uğrunda ilimsiz, kılavuzsuz ve aydınlatıcı bir kitaba dayanmaksızın mücadele eder

21. Böylelerine, Allah`ın indirdiğine uyun dendiğinde şu cevabı verirler: “Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız. ” Peki, şeytan onları, alevli ateşin azabına çağırmış olsa da mı?

22. Güzel düşünüp güzel davranarak yüzünü Allah`a teslim eden, en sağlam kulpa yapışmıştır. İş ve oluşların sonu Allah`a varır

33. Ey insanlar! Rabbinizden korkun! Herhangi bir şeyde babanın, evladı; evladın da babası yerine karşılık ödemeyeceği günden ürperin! Allah`ın vaadi haktır; dünya hayatı sizi sakın aldatmasın. O yaman aldatıcı, sakın sizi Allah ile aldatmasın.

Yukarıdaki ayetlerden alacağımız dersler neler olabilir, isterseniz onu düşünelim. Ayetlerdeki ifadeler üzerine odaklanıp, Rabbin dikkatimizi çektiği konuları düşünüp bu sözleri günümüzde yaşananlar ile karşılaştırıp dersler almaya çalışalım.

Rabbim Lokman suresi 20. ayetinde bazı insanların Allah hakkında ilimsiz, kesin ve doğru bilgiye dayanmadan, aydınlatıcılığı bulunan kitaplara dayanmadan konuşup durduklarını söylüyor Rabbim. Peki, bu sözlerden ne kast ediyor olabilir? Demek ki peygamberimizin devrinde öyle insanlar varmış ki, bunlar ellerinde kur’an gibi apaçık garantili delilleri olmadığı halde, birçok konuda atalarından gelen bilgilere inanıyorlar ve bu bilgileri doğru diye kabul ediyorlarmış ki, Rabbin böyle bir kızgınlığı var. Kur’an ellerinde olmasına rağmen hala atalarından gelen bilgi ve geleneklere din diye inanmaya devam ediyorlarmış. 21. ayette ise bu insanlara Allah’ın indirdiğine uyun diye seslenildiğinde daha o devirlerde nasıl cevap verdikleri anlatılıyor.

(Allah`ın indirdiğine uyun dendiğinde şu cevabı verirler: “Hayır, biz atalarımızı üzerinde bulduğumuz şeye uyarız. )

Şimdi de bu sözler üzerine düşünelim. Bakın Yüce Rabbim geleneklerinden gelen kanıtsız, ispatsız, delilsiz bilgilere inananlara Allah’ın indirdiğine uyun, yani KUR’ANA uyun diyor. 22. ayette ise yüzünü Allah’a teslim eden, en sağlam kulpa yapışmıştır diyerek acaba nereden bahsediyor olabilir? Elbette Kur’andan, çünkü ne diyordu, Allah’ın indirdiğine uyun. 33. ayette ise Rabbim bizleri çok net uyarıyor ve bakın ne diyor? ( dünya hayatı sizi sakın aldatmasın. O yaman aldatıcı, sakın sizi Allah ile aldatmasın. ) Demek ki Dünya hayatında birilerinin karşımıza dikilip kendi menfaatleri için, bizi din, iman ve Allah ile kandırıp aldatabileceği uyarısını yapıyor yaratan.

Şimdi gelelim bu ayetlerden almamız gereken derse. Kur’anın tüm ayetlerinin ilk muhatapları, elbette peygamberimizin devrindeki insanlardır. Şimdi diyebilir miyiz, bu ayetlerin muhatabı bizler değil, o devrin insanlarıdır? Eğer bunu söylersek Kur’anın birçok ayetine iman etmemiş oluruz. Peki, bu ayetler bizlere günümüzde yaptığımız yanlışlarla karşılaştırdığımızda, neler anlatıyor olabilir? Gelin şimdi de onları düşünmeye çalışalım.

Lokman 20. ayette Rabbim hiçbir kanıtları, delilleri olmadan Allah adına konuşanlara kızıyor ve boşuna konuştuklarını söylüyor. Burada geçen ilimsiz, güvenilir olmayan, garantisi olmayan, bir kitaba sahip olmadan inanılan sözlere kızıyor. Peki, güvenilir kitap neydi? Devamındaki ayette Allah’ın indirdiği KURAN’ın güvenilir kitap olduğunu söylüyor. Şimdi de düşünelim günümüzde bizlere neler söyleniyor? Kur’anda her şey yazmaz, O özet bilgidir, Kur’anı herkes anlayamaz, İslam’ı öğrenmek isteyenler fıkıh kitaplarına bakmalı ve onlardan öğrenmelidir. Doğrusu ben Kuran’dan anlayamayacaksam, bu kitap özet bilgi olup her şey yazmıyorsa içinde neden okuyayım, neden müracaat edeyim ona. Bakın toplum buna inandığı için kur’anı yüksek bir yere asmış ve söyledikleri fıkıh kitaplarına iman eder olmuşlar ne yazık ki. Bu nasıl doğru bir yol olur hiç mi Rabbin ayetlerini okumuyoruz? Hani Rabbim Allah’ın indirdiğine uyun diyordu? Peki, o devirde bunu söylediklerinde Kur’an ile yetinmeyenler, itiraz edenler, atalarının üzerinde buldukları şeye inanırız diyenlerle bugün, geçmişten örnek verip atalarımız yüzlerce yıl buna inanmış nasıl olur da bundan vazgeçeriz diyenler aynı duruma düşmüş olmuyorlar mı? Kur’an dışından sorgusuzca iman ettiğimiz kitapların, Rabbin katında doğru bilgiler olduğuna kimler garanti verebilir bizlere?

Bizi Kur’an dışından ciltler dolusu kitaplara yönlendirenlerin kanıtı, delili Rabbin katında var mı, bu bilgilerin doğruluğuna dair? Bu garantiyi veren kimler? Aynı konularda birçok ihtilaflı konular olduğu halde, nasıl olur da dayanağı kesin olmayan, Kur’anın onaylamadığı bilgilerin ardına düşer ve iman ederiz? En sağlam kulpun Rabbin indirdiği kur’an olduğu ayan beyan açık olduğu halde, nasıl bu gerçekleri görmezden geliriz? Bizi, Rabbin huzurunda yaptığımız onca yanlışlardan kim kurtaracak bunu düşünen var mı? Hatırlayın Rabbim Zümer suresi 69. ayetinde hesap günü hangi kitap ortaya konarak yargılanacağımızı söylüyordu hatırlayalım sözleri; ( Kitap ortaya konmuş, peygamberler, tanıklar getirilip aralarında hakla hüküm verilmiştir. ) Demek ki sorgulanacağımız, sorumlu olduğumuz kitap, anayasa Kur’anmış, lütfen Rabbin bu sözlerini unutmayalım ve beşerin sözlerine değişmeyelim.

Kur’an bizleri her zaman, Rabbin indirdiği kitaba sarılın diye uyarır, bizler de bunları görmemize, işitmemize rağmen hem kör oluruz hem de sağır. Ben, Rabbim şahittir, yazdığım tüm yazılarda önce Kur’anı rehber alıp, Rabbin “düşünün, aklınızı kullanın” ayetlerinden yola çıkarak Rabbin istediği yolda Kur’anı anlamaya çalıştım ve bunu yazılarımda anlattım. Tüm bunları söylemem elbette bazı kardeşlerimin hiç hoşuna gitmemiş olabilir. Bir yazımı beğenen bir kardeşim, yazımı kendi sitesinde yayınlamış, fakat ne yazık ki bir diğer arkadaşı onu ikaz ediyor ve bakın ne söylüyor bence çok ibret almamız gereken bir zihniyet olduğu için yazıma almayı doğru buldum.

(Evet, öykü güzel ve getirilen yorum da tam bir ince zekânın ürünü, lakin hedef tehlikeli.
Zira yazar din olarak sadece akıl ile Kur`an-ı muhatap alarak, yalnız Kur`an-ı Kerim`in getirdiği İlâhî hükümleri kabul edip, dinin diğer temel kaynakları olan Sünnet, İcma ve Kıyas`ı reddeden bir görüş içerisinde.
Mesnetsiz ve delalette kalan bu düşünce ve taraftarlarıyla münazara halindeyiz.
Rabbim hidayet versin inşallah!
Tavsiyem bu yazarın diğer yazı ve görüşlerinden uzak durmanız..
Selam ve dua ile kardeşim. )

Rabbin kelamı anlayarak okunmadığında işte böyle bir inanç doğması da kaçınılmaz olur. Rahman’ın size indirdiğim kitaba uyun ondan sorumlu olacaksınız sözlerini bizzat tebliğ almayan, kur’anın yüzlerce ayetine belki de bilmeden iman etmediğinin farkında bile olmayan kardeşlerimiz var ne yazık ki. Bakın bu kardeşimiz ne diyor benim için?

( sadece akıl ile Kur`an-ı muhatap alarak, yalnız Kur`an-ı Kerim`in getirdiği İlâhî hükümleri kabul edip dinin diğer temel kaynakları olan Sünnet, İcma ve Kıyas`ı reddeden.. )

Düşünebiliyor musunuz bu düşünceye göre Kur’an hükümlerinden başka dine hüküm veren başka kaynaklar olduğuna inanan, bu kardeşimiz bu sözleriyle Hüküm yalnız Allah ındır ayetlerini inkâr ettiğinin farkında bile değil. Kur’anın aklı ön plana çıkardığını bilmediği çok net anlaşılıyor. Rabbin koruması altında olan kur’ana karşı koyduğu kitaplarla, şirk koştuğunu anlamış olsaydı bu kardeşimiz asla böyle sözler söylemezdi bundan eminim. Ayrıca, peygamberimizin hiçbir sözünün kur’ana aykırı ve zıt olmayacağını da bilmesi gerekirdi. Hiçbir akıl ve mantık, Kur’anın onay verdiği, emrettiği bilgiyi dışlamaz reddetmez. Ama aynı akıl, kur’anın yasaklamadığı, bahsetmediği, hüküm vermediği bir konuyu yasaklayanları da kabul etmez onay vermez. İşte akıl devre dışı kalırsa bu gerçekler de ortadan kalkar. Süzgeci olmayan her bilgi tortuludur, karışıktır, yabancı bilgilerle yanıltılmış demektir. İşte dinin de süzgeci KURANDIR. Eğer bu süzgeci kullanmıyorsak sonuçtan asla emin olamayız. Şu sözleri benim için söyleyen kardeşimin bu sözüne yürekten katılıyorum. (Rabbim hidayet versin inşallah!)Kardeşimizin bu sözüne yürekten ÂMİN diyorum, çünkü rabbin hidayet vermediği bir insan, şeytanın esiri olacaktır Allah bu durumdan bizleri korusun. Bu kardeşimiz benim yazdığım yazılar için ise şunları söylemiş (Tavsiyem bu yazarın diğer yazı ve görüşlerinden uzak durmanız.. )Eğer ben yazılarımda karşımdaki insanları Rabbin kitabına değil de emin ve garanti olmayan sözlere yöneltiyorsam, gerçekten yazılarımın okunması tehlikeli demektir. Eğer ben yazılarımda rabbin ayetlerini okuyup anladıktan sonra aklınızla düşünmenizi tavsiye etmiyor da sizlere, kur’andan anlayamazsınız diyerek beşerin kitaplarına yöneltiyorsam, gerçekten benim yazdıklarım tehlike saçıyor demektir. Eğer sizlere bu yolu tavsiye ediyorsam yazılarımı okumayın. Çünkü bu tavsiyeler sizi Allah a değil şeytana yaklaştıracaktır.

Yüceler Yücesi rabbim şahittir ki, ben her yazımda sizleri KURANA davet ettim. Kur’anı anlamaya ve düşünmeye yönlendirdim. Ben de bir beşerim hata yaparım diyerek, söylediklerimi kur’an ile karşılaştırmanızın en doğru yol olacağını söyledim sizlere. Hiçbir zaman hiçbir yazımda kur’an dışından gelen bilgilere kulaklarınızı kapatın demedim, demem de. Bizler için faydalı olan, kur’an onayından geçen her bilgi faydalı ve yararlı olacaktır dedim ve özellikle Kuran süzgecinden geçmeyen sözlerin dine nifak soktuğunu, bunların ayrılması için KURAN VE AKIL el birliğiyle rehberimiz olmalıdır dedim. Tüm bu sözlerime YÜCE RABBİM ŞAHİTTİR.

Rabbim bizleri şeytanın şerrinden, şeytanlaşmış kalplerin iftiralarından korusun. Bunlarla mücadelede Rabbim cümlemize yardım etsin inşallah.

SAYGILARIMLA