Yazık bize…Yazık ki ne yazık…
Toplum olarak ne kadar saçmalıyoruz böyle.Kendi adıma konuşayım;Ne kadar çok şeye göz yumuyorum.
Gözlerim görüyor , gönlüm burkuluyor ama müdahale etmiyorum , edemiyorum…Neden…?
Saçma kalır yaptığım diye.Herkes beni ayıplar diye…Gözlerimi çeviriyorum , gönlümü yatıştırıp gönlüme su serpmeye çalışıyorum.
“ALLAH ISLAH ETSİN” deyip geçmekle yetiniyorum.
Halbuki gücüm yetiyor o an o yaptıkları çirkin şeye karşı koyabilirim ama koymuyorum.İhanet ediyorum.Neden…?
Çünkü ben dünyaya aşığım , çünkü biz dünyaya aşığız…Acabalarla geçiyor ömrüm…
VE BİLİYORUM Kİ YALNIZ DEĞİLİM…