Ben Ehli Sünnet Bir Kızım (ŞİİRDİR)

Posted on Ara 14, 2011 in Alınması Gerekli İbretler by 4 Comments

Ben ehli sünnet bir kızım,
Kuran’da türban var mı bilmem, ama başımda var.
Anne babaya saygıyı, onların yolundan sorgusuzca gitmek olarak anlarım.
Gelenek, görenek, örf, adet, töre, anane…
Ve bu manaya gelebilecek her türlü kelimenin hastasıyım.
Sınav mı var? Haydi türbeye!
Cin mi geldi, deprem mi oldu? Duam hazır!
Benim için; 5 vakit namaz + Ev + İyi bir maaş + Sakal = Bir eş adayı!

Ben ehli sünnet bir kızım,
Boş zamanlarımda Yahudi mallarını boykot ederim,
Onların ne çikolatasını yer, ne kolasını içer, ne ayakkabısını giyerim.
En büyük pazar payı onların olsa da, kaliteli üretseler de,
Ben dinim uğruna, adi yerli mallarını tercih ederim.
Ama asla, bizimkiler neden adi, Yahudininkiler neden sağlam diye sormam!

Ben ehli sünnet bir kızım,
Benden çok bileni sevmem,
Zaten çok az kişi benden çok bilebilir.
En sevmediğim güruh, Yahudiler, laikler ve ehli Kuranlardır;
Çünkü bana göre; Yahudiler Müslüman sevmez, laikler din sevmez,
Ehli Kuranlar sünnet sevmez!
En sevdiğim mürşitlere gelince…
Temiz yüzlü, köfte suratlı, her hafta bir dini kitap yazabilen,
Ehli sünnet için çalışan dinci abilerim, amcalarımdır…

Ben ehli sünnet bir kızım,
Bazen internette takıldığım da olur,
Pek yararlı olduğunu düşündüğüm işler yaparım,
Kimi zaman 5 yaşındaki bir çocuğun ağlayarak Arapça Kuran okumasını dinler hüzünlenirim,
Kimi zaman kankalarımın nişan fotoğraflarını beğenmekten işaret parmağım su toplar,
Kimi zaman da Türklerin kaç kişi olduklarını dünyaya gösterme aktivitelerim olur.
Çünkü benim için kelle sayısı çok önemlidir,
“Bir yolun yolcusu ne kadar çoksa, o yol en doğru yoldur.” felsefesine inanırım.
Sakın beni değiştirmeye falan çalışmayın, kalbinizi kırarım.
Bu saatten sonra yolumdan dönecek kadar enayi değilim.
Hem yolumdan dönecek olsam, iş arkadaşlarıma ne derim?
Okuldakilere ne derim?
Anneme, babama, abime ne derim?
Mürşidimin kulağına giderse mahcup olmaz mıyım?
İşsiz, aşsız, eşsiz, dostsuz kalmaz mıyım?
Hayatı başkaları sorgulasın, ben değil.
Bazı densizler çok üstüme geliyorlar,
Benim gibileri köşeye sıkıştırıyorlar,
Oysa sazcı Nasreddin misali,
“Onlar benim bulduğum yeri arıyorlar…”