Yardım Edemiyordum…

Posted on Şub 9, 2012 in Alınması Gerekli İbretler by diyar_dunya 1 Comment

Kendime yardım edemiyordum çünkü yapılan yardımın aslında kendime olduğunu düşünemedim.
İyilik edemediğim kendimdi dolayısıyla kötülük ettiğim de kendimdi çünkü zaman geçiyordu.

Veriyorsun, senden çıkıyor, karşıdaki seviniyor. İlginç gelir çoğu kişiye bu durum aklı almaz çünkü inancı kıttır. Param yok der çekilir, gücüm yok der çekilir, Allah ömür vermiş senelerce insan vaktim yok der yalan söyler durur. Allah verir verdiğinden de sorumluyuz inkar edemeyiz.

Öğrenciydim ve hırslıydım, rahatımı seviyordum öyleyse kolayı bana uyardı.
Şans, çalışma adı altında oynanan kumarlar. Okey masaları bana cazipti ancak tümüyle yanlıştı.

Küçükken meşe oynardık, plastik taso oynardık o zamandan gelen bir bağımlılıktı belkide kaybettiğim/ötüldüğüm her bir meşe için bir damla göz yaşı dökerken ben evde iki kutu dolusu göz yaşı beni bekliyordu evde gelecekte dökülmek üzere.

Babam sevinmem için alıyordu, annem durumu fark edip atıyordu çaktırmadan ama sonuç benim için üzüntü oluyordu her olayda.

Hayatın her aşamasında bir zorluk bir olmayan sıkıntıyı hayatımıza dahil etmişiz biz fark etmeden bundan zevk te almışız hatta gelenekler edinmişiz bir çok.Küçükken din mi olur, büyükken oyun mu olur gibi kalıplar ile yaşamayı bilemedik sanki.

İki yıllık üniversiteler dört yılda bitirilebiliyor, dört yıllıklar altı yılda. Herkeste bir umutsuzluk var yok değil ancak kazandığımız kariyer değil bizi yaratan, kazandığımız para değil bizi kurtaracak.

Bizi kurtaracak olan doğruluk bizi kurtacak olan Kur’an-ı Kerim’i dilimizde anlayıp doğru yola erişenlerden olmaya çabalamak işte kimine göre kaybeden kimine göre büyük bir nimete ulaşmış bana göre Allah’ın izni ile doğruyu bulduğuna inanan bir insan olarak şükür ile yaşamak adına Allah’ın kuralına uyalım yani Kur’an a uyalım kazanan biz olacağız inşallah.