Heyecanla bekledim NUH filminin vizyona girmesini. Gösterime girdiği Cuma günü sabahtan eşim ve arkadaşlarımla beraber gidebilmek için biletlerimizi ayırttım hemen. Bugüne kadar Kur’an’da okumuş olduğum Hz. Nuh’un hikayesini bir de film olarak görmeyi bekliyordum heyecanla… Film sonunda büyük bir hayal kırıklığı ile salondan çıktım. Lakin Hollywood’un çizdiği Nuh tablosu Kur’an’daki Hz. Nuh’tan tamamen farklı idi… Allah Kur’an’da birçok yerde geçiriyor
(daha&helliip;)
Bugün, İngiltere’de yaşayan, aynı zamanda da bilim adamı olan bir arkadaşımla görüştüm. Konu konuyu açtı ve kendimizi “yapraklardan” konuşurken bulduk. Bilim adamı olan arkadaşım yapraklar üzerinde bir inceleme yapıyormuş, bana kısaca yaprakların anatomisini anlatırken “yaprakların da ağızları vardır” dedi! Hayatımda ilk defa yaprağın da ağzının olduğunu duyduğum için benimle dalga geçtiğini zannettim ve ofise döndüğümde internetten yaprağın anatomisini inceledim.
(daha&helliip;)
ZAMAN… Bir bakmışsın 18 olmuşsun, lise bitmiş… Bir bakmışsın, üniversite bitmiş, iş arıyorsun… Bir bakmışsın, (aşık olmuş) evlenmişsin… Bir bakmışsın, elinden bir çocuk tutuyor, sana “anne” diyor… Bir bakmışsın, diğer elinde başka bir çocuk, yine ağzından “anne” çıkıyor… Bir bakmışsın, çocuklar ADAM olmuşlar, artık elini tutmuyorlar… Bir bakmışsın, yüzündeki çizgiler artık genç değilsin diyor… Bir bakmışsın, ölmüşsün, ahirette dünyanın hesabını vermeye çalışıyorsun… CEVAP?
(daha&helliip;)
Bazı kişilerin islamiyeti hiç bilmeden ahkam kesmelerine tahammül edemiyorum! Bugün bir tanıdığım “Kurban kesmeye genel olarak karşıyım, hani bir şey uğruna kan akıtılması falan… Yanlış anlama, et çok sever ve hapur hupur yerim, ben ‘kan akıtmak’ fikrine karşıyım” dedi, çok akılcı konuştuğunu “zanneden” insanların kendini beğenmiş edası ile… Sanki ben (biz Müslümanlar) her gece evde Allah’a sunak adayıp kan akıtıyorum… Bu konuşma
(daha&helliip;)
Tanıdığım en kuvvetli kadındı. İki çocuğundan birisi fiziksel engelliydi. İki çocuğunu birbirlerinden ayırdığını asla görmedim. Sevgisini gösterirken de eşit davranırdı, öfkesini gösterirken de. Hani insanın engelli evladına meyletmesi, doğal bir koruma içgüdüsü ile belki biraz farklı davranması söz konusu olabilir ya, özellikle dikkat ederdi öyle yapmamaya, engelli olan kendisini “ayrıcalıklı” ve “engelli” hissetmesin diye. Öyle de oldu. Olabildiğince kendisi ile
(daha&helliip;)
“Büyük şirketlerin yöneticilerine baktığında birçoğunun iyi okullardan mezun olmuş olmasının yanı sıra sporun belli dallarında da başarılı, sportif fiziğe sahip kişiler olduğunu görürsün. Bu yüzden çocuğumun sadece okulunda değil, farklı spor dallarında faaliyet göstermesini istiyorum.” Geçenlerde bir arkadaş toplantısında bir arada olduğum arkadaşım ile çocuklarımızın geleceklerini kendimizce çizmeye çalışırken nasıl bir yol izleyeceğimizi konuştuğumuz sırada sarf edilen cümlelerdi bunlar. O
(daha&helliip;)
