Hiç bu kadar ağlamamıştı toprak.. !Her şey yarım, her şey yitik. Bahçelere çıkacak yüzümüz yok.
Yalan rüzgârlarının kokusu üstümüzde…Sımsıkı sarmalanmışız, günah ağlarına… İyiyi güzeli bıraktık, kötünün peşine düştük.
Yolsuzluk aldı başını gidiyor, çirkeflik aldı başını gidiyor. Doğrular dururken kapımızda, yanlışları sever olduk. Öyle boş şeylere sarıyoruz ki!
Bir sürü hata, bir sürü kusur.. Bırakalım cennetleri!Biz insanoğlu, bu dünyayı hak ediyor muyuz acaba?Nerede yıldızlarımız, nerede güneşimiz?Elimizdekilerin değerini bilmiyoruz ki!
Ne olur örtün üstümü!Korkuyorum geceden…Korkuyorum gecelerin hiç bitmemesinden. Ve Sana sığınıyoruz Rabbim, gecelerin şerrinden
Sevil Kutlu
Yazar : Sevil Kutlu