“kuranı yaşamak dileği ile..”
Kral su isteyince sırasıyla:
Şair: ?-Yüce efendimiz ve haşmetli kralımızın emrindeki şu zarafete bakın. Böyle bir mısra dünya tarihinde daha söylenmedi: “Su getirin, su getirin, su getirin”
Din adamı: ?-Her kim bunu günde 100 kez söylerse cennet köşkleri onu bekliyor, aşk ile bir daha: “Su getirin, su getirin, su getirin”
Medyum: ?-Kralımız bu sözüyle gelecek yılın bolluk ve bereket ile geçeceğini haber veriyor, şevk ile bir daha: “Su getirin, su getirin, su getirin”
Kahin: “Bana bir su getirin” cümlesinin ebced hesabı ile değeri 2050?dir. Kralımız bu yılda kıyametin kopacağını haber veriyor. O yıla dikkat edin ve bu cümleyi sakın unutmayın: “Su getirin, su getirin, su getirin”
Okunarak, ezberlenerek, yazılarak, her yere asılarak, büyük saygı duyularak, çok satarak, çok konuşularak, çok dağıtılarak, salonlar dolusu dinlenerek ve fakat asla gereği yapılmayarak bir hayattan çekiliş…
Her yerde “Su getirin.. ” sesleri ama bir bardak su getiren yok! Bu kral kızmasın da ne yapsın? Üstelik de ona “büyük saygı” adına yapılmıyor mu?
Kuran-ı Kerimi gereği gibi okuyup, anlayıp amel edenlerden olmamız dileğiyle?