Hicret asla bir kaçış değildir. Hicret, sana ait olanın yeniden ele geçirilmesi için çıktığın yoldur. Hicret; yani doğduğunuz, büyüdüğünüz, ekmeğini yediğiniz, suyunu içtiğiniz, çayırlarında özgürce dolaştığınız, ırmaklarında yüzdüğünüz, bahçelerinde meyveler yediğiniz, göklerinde uçurtmalar uçurduğunuz, yağmurlarında ıslandığınız, çamurunda oynadığınız, kısaca hayata gözünüzü açtığınız iyisiyle kötüsüyle bir hatırası olan yerden isteyerek ya da istemeyerek ayrılmanız demektir. Bu ayrılık sadece maddi/bedeni bir
(daha&helliip;)
“Nefis kötü, vicdan iyidir“ “Nefis şeytanın sesi, vicdan Allah’ın sesidir“ gibi düşünceler sadece birer yanılgıdır. Nefis ve vicdan ile söylenmiş birçok söz duymamıza rağmen ikisinin de ne olduğu hakkında kesin bilgilere sahip olamıyoruz. Çünkü üzerinde yeterince düşünmüyoruz. Nefsimiz şeytan sözcüsü gibi görünse de değildir. Nefsani şeyler sadece şeytanın kötüye yönlendirmesinden ibaret değildir. Kimi zaman ihtiyaç, kimi zaman zorunluluktur. Örneğin
(daha&helliip;)
Zulüm… İnsanlığa karşı işlenen en büyük cürüm. Zulüm Allah’ın maddeye/kişiye koyduğu yasayı beğenmeme ve onu yerinde etme… Hem de hiç düşünmeden, vicdanı sızlamadan, “Allah’ın emeğine saygısızlık yapar mıyım acaba?” dahi demeden. Ve zulmün zıttı: hikmet. O da Allah’ın eşyaya koyduğu yasayı kabullenme ve onu içselleştirme. Bir başka ifadeyle Allah’ın yaptığını beğenme, emeğine saygı gösterme. “Acaba en büyük zulüm nedir?” diye
(daha&helliip;)
Ateist argümanların çok önemli bir bölümünüde Kur’an’ın savaş ile ilgili ayetleri oluşturur. Kur’an’ın savaşmayı, öldürmeyi, kan dökmeyi gerekli kıldığını tam olarak bu şekliyle söylerler. Ateistlerin yıllarca Kur’an’ın savaş hususunda caniliği iddiası, inançlı insanlarca da karşıt fikirlerle tartışılmıştır. Bu nedenle aslında çok bilinen bir konu. O yüzden uzun uzadıya yanıtlar yazmaktansa bazı önemli noktalarda durmak ve kaynaklara yöneltmek daha faydalı
(daha&helliip;)
Dini konularda çokça sorulan, insanların merak ettiği konulardan biri de ahiret ile ilgili sorulardır. Ahiret ile ilgili soruları kabaca ikiye ayırabiliriz. Bunlardan birinci grup sorular kıyamet koptuktan sonra tüm insanlar toplanıp hesap sorulacağında; Allah’ın insanlara nasıl hesap soracağı, kimlerin cennete, kimlerin cehenneme gideceği ile ilgili sorular; ikinci grup sorular ise insanlardan hesap sorma işlemi bittikten sonra cennet ve cehennemdeki hayatla ilgili
(daha&helliip;)
Muhafazakâr, Dindar, İslamcı… Onlarca kavramı düşünüyor, düşünüyor, düşündükçe sinirleniyor ve bir çırpıda hepsinin üzerlerini çiziyorum. Ve hemen altlarına kimliğimi yazıyorum sahte ve bayat kimliklerle yaşayanlara inat: “…O sizleri bundan öncede bu vahyin gelişinden sonra da Müslüman olarak isimlendirdi…” (22:78) Derin bir nefes alıyor ve bir he sesi bırakıyorum boşluğa. Nitekim soruyorum “O kimdir?” diye. “Beni Müslüman olarak adlandıran
(daha&helliip;)
“En Nur” olan Allah ‘kendisinde hiçbir şüphe olmayan hitabında’(2:2) zatını şu müthiş teşbihlerle tanıtır: “Allah göklerin ve yerin nûru(nun kaynağı)dır. O’nun nûrunun sembolü, içinde kandil bulunan bir ışık mahalli gibidir.O kandil kristal bir fanus içerisindedir. Öyle bir fanus ki, sanki inci gibi (parıldayan) bir gezegen. O kandil, doğuya da batıya da ait olmayan mübarek bir zeytin ağacından elde
(daha&helliip;)
“Şehit olmak hayatını imanına şahit kılmaktır.” 1 Ve şehit olmak peygamberin sana şahit olması seninde insanlığa şahit olmandır.2 Şehit olmak son nefesinde kelime-i şehadet getirmek değil , ilk nefesinle son nefesin arasında kelime-i şehadete şahit olmak yani “ayaklı kelime-i şehadet” olmaktır. Şehit olmak peygamberin sakalını gördüğünde hıçkırıklarla ağlamak değil, sakalının bir teline dahi zarar gelmemesi için çırpınmaktır. Şehit olmak asker
(daha&helliip;)
- ‹
- 1
- …
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- …
- 79
- ›
