GELENEĞİN DİNLEŞ(TİRİL)MESİ Geleneğe din muamelesi yapmak aklı devre dışı bırakarak hisse teslim olmak ve tahkik yerine taklidi yüceltmektir. Bu sürecin bir sonucu olarak; otoritesi tartışılmayan, peygamberden fazla yetki kullanan, sorgulanamaz binlerce ‘masum’ önder ortaya çıkmıştır! Geleneğe din muamelesi yapmakla Kuran’ın otoritesi kırılmıştır. Hz. Peygamberin vefatından itibaren kültür dinleşmeye başlamış gün geçtikçe de zincirin halkaları kalınlaşmış ve uzamıştır. Çünkü yalanların, hurafelerin
(daha&helliip;)
Bu yazıda tarihselcilerin içinde bulunduğu çelişkilere birkaç örnek yer alacak. Kuran’ı bir kere alıp okuyan birisi bile Kuran’ın defalarca bütün insanlara yöneldiğini, “Ey İnsanlar!” diye seslenişleri içerdiğini anlar. Örneğin Kuran’ın tüm insanlara gönderildiğini anlatan şu ayete bakın: “Ey İnsanlar! Size Rabbinizden bir öğüt, gönüllerdekine bir şifa, inananlara doğruyu gösteren bir rehber ve rahmet gelmiştir.”(Yunus 57) Ayrıca “Sizi ve kime ulaşırsa,
(daha&helliip;)
Kuran’a dayalı bir İslam modelinden uzaklaşılıp, insan sözlerinin Allah’ın hükmü olarak takdim edildiği, hadise dayalı bir yaklaşımın kuvvetlendiği ortamda, insanlar dini farklı farklı anlamaya başlamışlardı. Bu tablo, İslam’ı anlama ve yaşamada birbirleriyle uzlaşmayan, dini konularda ayrılığa düşen farklı düşüncelerin, kamplaşmasına ve mezheplerin doğmasına sebep oldu. Bu ortamda mezhep bağlıları, kendi düşüncelerinin haklılığını ispat edip halkı etkileyebilmek ve kendi mezheplerine çekebilmek
(daha&helliip;)
