Başımızdan geçen ya da çevremizde yaşananlar kimi zaman bizi üzüyor, kimi zaman
sevindiriyor. Ben üzüldüğümüz olaylar hakkında düşünüyorum ve aslında gerçekten neye
üzülmemiz gerektiğini sorguluyorum. Çoğu zaman bir maç sonucuna, derslerden kötü bir not
almamıza, sevgilimizden ayrılmamıza üzülüyoruz bizler. Sonra aklıma sonsuz bir hayat ve ortalama bir insan ömrü geliyor. Acaba geçici bir hayatın parçası olan bu ve benzeri şeyler duyduğumuz üzüntüleri aynı şekilde bir namaz vaktini kaçırdığımız zaman da hissedebiliyormuyuz? Dünya hayatındaki türlü şeylere kafa yorduğumuz kadar işlediğimiz bir günahın affı için de çaba sarfediyor muyuz? Bana kalırsa bir gün hayatımızın sona ereceğini düşünerek aslında bizim için daha önemli olduğunu anlamalı ve hayatımızın odak noktasına Allah`ı koymalıyız.