Çocuk Yetiştirmek Zor İş! (mi?)

Posted on Mar 29, 2014 in Kuran'ın Rehber Edinilmesi by violet 0 Comments

Her evli çift en azından bir çocukları olsun ister. Sevimli bir varlık dolansın dursun evde, güldürsün. Fakat bazen çok göz korkutucudur bu varlıklar. Çünkü maddi-manevi bakımı-eğitimi çok önemlidir. Bez, mama, kıyafet, oyuncak, okul masrafları, elektronik ihtiyaçlar, harçlık, kitap, üniversite, gezmesi-tozması, düğünü uzar gider. Bunlar maddi sorumluluklar bir de işin manevi boyutu var. Öyle bir çocuk yetiştirmelisiniz ki, bu çocuk aklını kullanan, araştıran, sorgulayan, sürünün bir parçası olmayan hatta yeri geldiğinde önder bile olan olmalı. Etrafında olup bitenden bilinçli olmalı, yobaz olmamalı. Çalışkan, bakımlı ve sağlıklı olması da iyi olur. Ayrıca bu çocuk iyi ahlaklı olsun, cömert olsun, paranın kıymetini bilsin ve israf etmesin. Kötü alışkanlıkları olmasın. Anne-babaya ve topluma saygılı ve uyumlu da olsun tabii. Boş durmasın, çalışan-üreten olsun. Hak-hukuk-adaleti gözetsin. Kız ise evlendiğinde kocasının kölesi olmadığını bilsin ve haklarını korusun. Ancak bunu yaparken de aile kurumuna zarar vermesin ve erkeğin de hakları ve duyguları olduğunun farkında olsun. Erkek ise, kadının kendisi için var olan ve istediği gibi kullanabileceği bir varlık olmadığını bilsin. İyi bir aile olsunlar. Bu liste de uzar gider. Sonuç olarak aile öyle bir çocuğa sahip olmak ister ki, kendileri için bir gurur timsali olsun. İşte benim evladım diyebilsin. Oysa ailelerin görmezden geldiği bir konu var. Bu listeye eklenilmesi gereken bir şey var:

‘’Çocuğum dinini bilsin, dindar olsun.’’

Tabi canım ne gerek var 21. yüzyılda dine. Dinler hep savaş ve kavga kaynağı. Dinler insanları yobaz yapar. Oysa benim çocuğum ilerici olmalı gerici değil.

Ancak bu, burun kıvırılan madde öyle özel ki… Bu maddeyi listenize yazdığınızda yukarıda saydığım ve parmaklarımı yormamak için saymadığım tüm maddeleri siler atarsınız. Çocuğunuza dini iyi bir şekilde öğrettiğinizde bir süre sonra zaten yükünüz öyle hafifleyecek ki… Biricik evladınız dinin kaynağına yöneldiğinde aklını kullanması gerektiğini, iyi ahlaklı olması gerektiğini, sürünün bir parçasın olmanın yanlış olduğunu ve daha fazlasını öğrenecektir. Ona tasarruf bilincini katmak için çok fazla uğraşmanız gerekmeyecektir. Sağlıklı beslenmesi için onu fazla zorlamayacaksınız. Çünkü o zaten bedeninin bir emanet olduğunu bildiği için kendisi koruyacaktır bu emaneti. Namaz kıldığı için zaten zamanın iyi kullanılması gerektiğinin farkına varacak. Aslında fazla saymaya gerek duymuyorum. Din yani Kuran-ı Kerim bize hayatımızı yönlendirmemiz için bir kaynaktır. Bir yol haritasıdır. Bizler bu rehberi çocuğumuzu yetiştirirken göz ardı edersek listedeki bunca maddeyle uğraşmak zorunda kalırız. Daha güzel ve kesin bir imkânımız varken bu kadar kolay silip atamayız. Yol haritasınız varken işinizi deneme yanılmaya ya da şansa mı bırakırsınız?