“Benim kalbim zaten temiz, Allah beni affeder…” Bu tür sözleri etrafta birçok kişiden sıkça duyarız. Gerçekte insanların kendi ürettikleri bir bahaneden ibaret olan bu son derece çarpık mantık, vicdanın sesini susturmak için öne sürülür. Acaba gerçekten “temiz kalpli” olmak ne demektir? Kuran ahlakına göre, “kimseye zararı dokunmamak”, Allah’ın bizlere bildirdiği sorumlulukları gözetmeden yaşamak için geçerli bir gerekçe midir? Kuran’da Bildirilen
(daha&helliip;)
İnsanların çoğunun en önemli derdi mal, mülk edinmek, edindiği bu servetle de etrafına hava atmaktır. Bu servetin asıl sahibinin Allah olduğunu unutur. Bütün bunları kendine lütfeden, bağışlayan Allah`ı unutur, şımarıp durur insan. Oturduğu evinde, bindiği arabasında, saydığı parasında, Allah`ı anmayı unutur. Tek derdi bunları nasıl koruyacağı ve etrafına nasıl hava atacağıdır. Şükretme diye bir kelime sanki hafızasında yoktur. Yaratıcısına muhtaç
(daha&helliip;)
Allah, resüllerini dünyaya indirmesiyle beraber, insanlar o dinle ilgili ikiye ayrılmışlardır. Allah`ın dininin yolundan giden; onun için didinen, emek, güç, zaman, para sarfeden, kınayanın kınamasından çekinmeyen hatta gururlanan, gerektiği zamanda onun uğrunda canını verenler. Bunlar Allah yolunda savaşanlardır, onları bu hayatta hiç birşey korkutmaz. Diğer grupsa ki ben onlara Allah yolunda sıvışanlar diyorum; kendi aralarında çeşitlilik gösterirler, kimisi hiç inanmaz,
(daha&helliip;)
Kuran okurken gözüme çarptı sizinle paylaşayım istedim. Saffat Suresi 51 – 56.ayetlerde, arkadaşla ilgili çok dikkat çekici bir örnek var. 51-“İçlerinden bir sözcü şöyle der; Benim yakın bir arkadaşım vardı.” 52-Derdi ki; sen gerçekten şunu tasdik edenlerden misin? 53-Biz ölüp toprak ve kemik haline geldikten sonra, gerçekten cezalandırılacak mıyız? 54-Dedi: siz de bir araştırır mısınız? 55-Araştırdı, nihayet onu cehennemin ta
(daha&helliip;)
Hadis kitaplarının iddia ettiği gibi İsa`nın tekrar dünyaya gelmesi, Kuran ile çelişen basit bir hikâyeden ibarettir. Bu hikâyeye ilişkin Kuranı gerçekleri inceleyelim: 1. İsa, Allah`ın bir peygamberi idi ve peygamberliği daha doğumunun ilk gününde mucizevi olarak ilan edilmişti (19:30). 2. Muhammed, Allah`ın elçisi ve son peygamberi idi. Muhammed`den sonra hiçbir peygamber gelmeyecektir (33:40). Bu iki Kuranı gerçeği kabul ettikten sonra
(daha&helliip;)
Karınca uzun bir yola çıkacakmış gibi hazırlık yapıyormuş. Bunu görenler, hayırdır nereye deyince, karınca -hac yolculuğuna çıkıyorum demiş. Senin ömrün yetmez demişler. Karınca şöyle cevap vermiş; olsun hiç değilse hac yolunda ölürüm. İnsanlar, hayatları boyunca Allah rızasını kazanmakla, kendi arzularının arasında kalmıştır. Allah`ın imtihanlarından biri de budur. Hepimiz, bu dünya işini bile yapıyor olsak, ahireti düşünerek yapmalıyız. Okuduğumuz okulu seçerken
(daha&helliip;)
Bugün camiinin önünden geçerken bir cenaze aracı ile karşılaştık. Tabutu görünce arkadaşımın da benim de aklıma gelen aynı şey oldu: bizim de sonumuz bu…. Gerçekten de günlük yaşamımız devam ederken çok farkında olmayabiliyoruz ama çok fazla değil, kırk elli yıl sonra hepimizin bulunacağı durum o. Bu çok can sıkıcı gelebilir. Ancak bu gerçekolan. Bizler bu dünyada birer misafiriz. Ve hepimiz
(daha&helliip;)
Toplumumuzda duygusallık ağır basmaktadır. “İYİ NİYET” altında yanlışlıklar yapılmaktadır. Bir sevap işleyelim derken iki günah kazanıyoruz. Deniliyor ki “Allah rızası için…” verir misin? Eğer Allah rızası söz konusu ise asla! Çünkü Kur`an`da yasaklanmıştır. Dilenciye para vermenin günah kare olduğunun Kur`an`daki delili: a) Duha adı verilen surenin onuncu ayeti “dilenciyi azarlama” değil; “soranı azarlama”dır. Kur’an`ın ruhuna uygun olan budur. Bakara adı
(daha&helliip;)
