En Büyük Zulüm ve İki Kardeş

Posted on Kas 8, 2011 in Hayatın Merkezine Allah'ın Konulması by petekx 0 Comments

Bir anne ve iki çocuğu düşünelim; Anne her sözünde, çocuklarının iyiliğini ister, onun sözleri çocukları için bir emirdir çünkü, anneleri ‘kazak giy’ diye emrettiğinde, bilirler ki bu anneleri için değil, kendileri için iyidir ve annelerinin bu özverisinden dolayı ve kendileri de iyi olmak istediklerinden onun dediklerini yapmaya çalışırlar.

Gelgelelim, çocuklardan birisi kendi çıkarına düşkündür ve diğer kardeşinin kendisine onun hakkı olan parayı, oyuncağı, eşyaları da istiyor. Ama biliyor ki, diğeri ona vermeyecek. Bu sefer, o çocuk diğerine diyor ki; ‘annem kazağını giymeni’ söyledi. ‘ Bundan sonra bana söyleyecekmiş sana olan emir ve tavsiyelerini.’ Çocuk annesinin kazak giy emrini normalde de söyleyebilecek olduğunu düşünerek,  kazağı giymeyi kabul eder ve bundan sonra arada doğru söyleyen kardeşinin her dediğini annesinin dediği gibi kabul edecektir.

Sonra, kötü niyetli kardeş, ‘annem bana paranın çoğunu vermeni söyledi’ diyecektir. Sonra, ‘oyuncağını bana vermeni istedi annem, böylece seni daha çok sevecekmiş sana daha büyük bir oyuncak alacağını söyledi’ diyerek kandırılan bir kardeş…  Anne daha sonra bu durumu görüp, kızsa küçük kardeşe, ‘Ama o bana tam tersini söylemişti. Ama abim benim görünürde hep iyiliğimi istiyordu’ der.

Oysa anne  ‘birbirinizin eşyasını haksızca almayın, kardeş kardeş geçinin’ demiştir. Bakmış ki, iki kardeş birkaç kere annesinin adını kullanarak birbirlerine bir şeyler yaptırıyorlar, bundan sonra, biriniz annem diyor derse inanmayın, gelin bana sorun demiştir. Kim, bunu yapmazsa, onu cezalandıracağım demiştir.

İşte bu örnek gibi, Allah bizim hep iyiliğimizi isteyerek ahlak temelli emirler ve tavsiyeler indirmiştir.  Dünyadaki insan kardeşler ise, birbirlerinde olan  toprağı, parayı, malı, mevkiyi almak için, Allah’ın adını kullanmışlardır. İnsanlara, kendi kitaplarının Allah’ın kitabı gibi olduğunu iddia etmişler, bunların Allah’ın sözleri yada sözlerinin açıklaması gibi yollara gitmişlerdir. Allah, hocamıza özel yetki vermiştir, yada onun Allah katında özel bir yeri vardır o yüzden, onun söyledikleri de Allah’ın demesi gibidir diyerek, birbirlerini sömürmeye izin vermişlerdir. Oysa, yalnız Allah’ın sözlerine uymaları emredilmişti ve bunlara göre yaşamak. Yani, onun bunun söylediğine göre değil, yalnız Allah’ın sözleri olan Kurana uyarak yaşamak ve birbirini kandıran insanlarla doğruluk adına mücadele etmek. Kardeşlerini Annem söylüyor diyerek aldatanlar, tam da Allah emrediyor diye kendi gruplarının ve inançlarına çağıranları anlatıyor.

 

İbrahim Peygamber de bunu söylüyordu;

De ki: “Ey Kitap Ehli, bizimle sizin aranızda müşterek (olan) bir kelimeye (tevhide) gelin. Allah’tan başkasına kulluk etmeyelim, O’na hiç bir şeyi ortak koşmayalım ve Allah’ı bırakıp bir kısmımız (diğer) bir kısmımızı Rabler edinmeyelim.” Eğer yine yüz çevirirlerse, deyin ki: “Şahid olun, biz gerçekten müslümanlarız.” (3/64)