ALLAH ın selamını vermek bile zor geliyor sanki insanlara, oysa güleryüz yada hafif bir tebessüm ve tatlı dille verilen selam karşısındaki insana iyi gelir belki,
“güzel söz azarla-başa kakmayla gelen sadakadan hayırlıdır “.
bence insanlar artık yanlız ve sevgisiz.
herkes birbirinden ilgi ve sevgi bekliyor ama
çıkarcı dosluklar hatta çıkarcı aile ilişkisi.

nedeni; ” müslüman=Allah a teslim olan” değil!

ALLAH ın yol gösterici kitabı Kuran-ı terketme anlamını bilmeden okuma yada hiç okumama, kendi doğrularını atalarından öğrendiğini yeterli görme. acaba doğrularının arasında sanki küçük dağları ben yarattım havasıyla yürümek nasıl doğru?

ALLAH sözü açıldımı kaçmaya konuyu değiştirmeye çalışmak, oysa Allah sözü, ameli mutlu etmez mi insanı, kalpler yanlız Allah ı anmakla mutlu oluyor,
herkes kendi doğrusunu doğru zannediyor doğru Allah ın doğrusu değil mi? Kuran-ı kerim ışığında konuşulursa tartışacak çelişecek bir şey kalmaz haklı olan Kuran doğruları ise sorun ne anlamıyorum.
sorun konuşamamak Allah sözünden kaçmak, yorgunum işten geldim.. kafam almaz benim.. yada boş söz muhabbeti istemek.
bunlar yolumuzu aydınlatacak bize doğru yolu öğretecek kuranı okumaktan önemli ise neden?

korkusuz olmak belki cehennemden ve azabının sürekli ve helak edici olmasından korkmamak.
bu nasıl cesaret ve korkusuzluk .
herkes kendince haklı ya, belkide iyi birisi olduğunu cennete girereceğini ateş ona dokunsa da sayılı günlerde sonrası cennet.
bu düşünceler uzaklaştırıyor kurandan… ….

hayatı yaşarken bir selamı esirgemeyelim, belki selamın ardından ummadığın Allah sözleri gelir bilemezsin karşındaki senden daha bilgilidir ve Allah a sevgilidir,
kimseyi küçük görmeyelim kıyafetinden, fakirliğinden, tahsilinden dolayı
bu kuran a göre müslüman olmaya çalışan birisine yakışmaz bence pişmanlık çare değil.
hataları bile bile bir daha yapmamak doğrusu.
içimden gelenler… …. .
selam ile…