İnsan Nankördür, Nankör Olduğunu da Bilir

Nankörlük; İnkar kökünden gelir… Kelime anlamı olarak gördüğü iyiliği inkar etme, iyiliği unutup, işine geldiği gibi davranmadır… malesef bu da şeytanın vesveselerinin bir ürünü olup, nefse uymanın acı bir sonucudur.


Bir tane hikayecik var: Adam tekne ile balık tutmak için denize açılmış. Fakat bir tane bile tutamıyormuş. Adam demiş ki; “Allahım yeter ki bir balık tutayım fakirlere dağıtacağım” demiş. Allah(c. c. ) duasını kabul etmiş ve kocaman bir balığı kayığa çekmiş. Sonra adam bakmış ki balık çok güzel ve büyük… İçinden demiş ki; “Bu balık şimdi başkasına verilir mi!!! Bunu ben evime götüreyim” demiş. Sonra denizden dönerken balık birden kayıktan kayıp denize geri düşmüş…

Bu hikaye sanırım Rabbimin(c. c. ) insanı imtihan etmesini, kulun ne kadar Rabbine karşı nankör olduğunu, kulun Rabbine karşı samimi duygu ve dualarını kabul edeceğini, fakat biz nankörlük edersek de cezasının çetin olacağını, elimizdeki nimetlerin geri alınacağını gösteren harika bir örnek…

İnsanın bedeni dahi kendisine bir emanettir. Bu bedeni güzel amellerle iştigal ettirmek lazım… Ahirette bedeni uzuvlarımızın herbirisi için hesap vereceğimizi unutmamlıyız… Bu gözler, Bu diller, bu kulaklar… v. s. hepsi ahirette kendilerini nerelerde ve nasıl kullandığımıza tanıklık edecek… İnşallah bize verilen emanetlere hıyanet etmeyen, verilen nimetlere karşı nankörlük etmeyen, Allah-u Teala(c. c. )rızasını kazanan kullardan oluruz…

Yazar : fatih b.

 


About the Author
Author

Dini Yazilar

Leave a reply

Name (required)

Website