Elimizde bir kitap var . Biz bu kitabın vahiy olduğuna inanıyoruz . Var olduğuna ve kendisine denk hiçbir şey olmadığına inandığımız tanrıya ibadet ederken , bu tanrının Muhammed’e vahyi olan kitaptaki arapça harfleri telaffuz ediyoruz . Ne dediğimizi bilmeden arapça harfleri telaffuz edip , günde beş kez bilinçsizce yatıp kalkarak ibadet ettiğimizi söylüyoruz . Hatta hatta normalde de bu vahiy kitabın arapcadan başka dilde okunamayacagini söyleyip , arapça harfleri sevap alacağım diyerek telaffuz edip duruyoruz .
Bu o kadar çarpıcı ve o kadar üzücü ki …
Düşünün , içinde Allah’ın vahiyleri olduğunu söylediğimiz kitabı senelerce elimizde tutuyoruz ama içinde ne yazdığını bilmeden bir ömür boyu yaşayıp , ölüyoruz .
Müslüman olduğumuzu söyleyip , Islam ile alakamizin olmamasının malesef en doğrudan nedeni bu .
Elimizde bir kitap var ; ya bu kitabı okuyup evrenle ve insanla birebir uyumunu görüp bunun vahiy olduğunu algilayacagiz , yada bu kitaba bir çöl kitabı muamelesi yapacağız .
Peki kendinin “müslüman” olduğunu söyleyenler ne yapıyorlar ?
Bunların ikisini de yapmayıp en kötüsunu yapıyorlar ; kendilerinin müslüman olduklarını ve bu kitabın vahiy olduğuna inandıklarını söyleyip , farkında olarak yada olmayarak bu kitaba çöl kitabı muamelesi yapıyorlar …
Inancimiz algilarimiz dusuncelerimiz hislerimiz ne olursa olsun kendimizi ne olarak nitelendirirsek nitelendirelim , bu kitabı okuyalım .
Kur’an’ı okumaliyiz .
O , önemi kelimelerle anlatilamayacak kadar özel ve başka hiçbir kitapla karsilastirilamayacak kadar benzersiz bir kitap .
De ki: “Yemin olsun, eğer insanlar ve cinler şu Kur’an’ın bir benzerini getirmek üzere bir araya toplansalar, birbirlerine de destek olsalar, onun bir benzerini yine de ortaya getiremezler.”
İsra 88 .