ASR SURESİ 1: Yemin olsun zamana/çağa/gündüzün iki ucuna/sabah namazına/ikindi vaktine/Asr-ı saadet’e ki, 2: İnsan, gerçekten tam bir hüsran içindedir! 3: İnanıp hayra ve barışa yönelik işler yapanlar, birbirlerine hakkı önerenler, birbirlerine sabrı önerenler müstesnadır. Bazı ayetler vardır ki insanı can damarından vurur. İşte yukarıdaki kelimede hafif ama anlamda ağır Asr Suresi de benim için bu ayetlerden. Kur’an’ı ilk okuduğumda bu
(daha&helliip;)
Halife; Bakara Suresi,30.Ayet+En’âm Suresi,165.Ayet+Neml Suresi,62.Ayet+Fâtır Suresi,39. Ayet Yaratanın Kuran’ı Kerim’de açıkladığı Halife Kavramı yaygın islam anlayışında algılandığı gibi sadece devletin reisine verilmiş bir görev değildir. Her insana yaşayan birey bazında tek tek verilmiş aynı bir görevdir. Bu görevde dünyada yaşamaya gelen her bireyin kendine has (sorumluluk sınırı =gözüyle gördüğü mesafe ile sınırlı) bir küre içinde yaşadığı varsayımıyla etrafındaki her tür
(daha&helliip;)
Bir insanın hem kalben hem de aklen iman edebilmesi için (ilm-ul yakîn) öncelikle Allah var mı diye sorgular. Sorgularken Allah tarafından gönderildiği iddia edilen Kur’an-ı Kerim’in gerçekten insan eliyle değil de bir yaradan tarafından gönderildiğine inanmak ister. Biz Müslüman bir toplum içerisinde büyüdüğümüz için bunu belkide hiç sorgulamadık ve ezbere inandık fakat pekala bir Hristiyan olarak doğabilirdik. Dinlerden bihaber yaşayan
(daha&helliip;)
2.Takva Peki takva (yahut fiil şekli itte) kelimesi, cahiliye devrinde ne anlama geliyordu? Takva kelimesi, cahiliye devrinde takva kelimesinin özü, “hayvan olsun, insan olsun, canlı varlığın, dışarıdan gelecek yıkıcı bir kuvvete karşı kendini savunma davranışıdır. Her şeyden önce işaret edelim ki kelime cahiliye devrinde “Hanifler” çevresi ve şair Züheyr ibn Ebi Sülmâ gibi hayli Yahudi dininin etkisinde kalmış olanlar hariç,
(daha&helliip;)
Ahiret İnancı ve Takva 1.Ahiret İnancı Cahiliye devrinde ahiret fikrine ilgi gösterilmemiştir. Cahiliye Arapları, sadece ölümle uğraşmışlar, ondan öteye gitmemişlerdir. Onlara göre, vücut toprağa girince çürür, toz toprak olur. Ruh da bir rüzgar gibi uçup gider. Şu şiir onların bu konudaki inançlarını özetlemektedir: “Biz sadece toprak altına giren cesetlerle rüzgar gibi (uçup giden) ruhlardan ibaret değil miyiz?” Araplara göre de
(daha&helliip;)
Bugün sizleri, Bakara suresi 178–179. ayetler üzerinde düşünmeye davet etmek istiyorum. Allah Kur’an da öyle kurallar, kanunlar koymuştur ki, bizler toplum olarak yaşarken, bir düzen ve adalet sağlansın. Yazdığım ayetler, günümüzde çok farklı şekillerde anlaşılmış, farklı yorumlar yapılmıştır. Önce ayeti yazalım, daha sonra üzerinde birlikte düşünelim. Bakara 178–179: Ey iman edenler! ÖLDÜRÜLENLER HAKKINDA SİZE KISAS FARZ KILINDI. HÜRE HÜR, KÖLEYE
(daha&helliip;)
BAKARA-148: “HAYIRLARDA YARIŞIN” Dünya için sonu gelmez kariyerler peşindesin; peki Allah’ın katında var mı kariyerin? Bir ömür verip diktiğin apartmanı mezarına sokabilecek misin? Allah için söyle, duadan ve yalvarmaktan başka ne yaptın Allah için? Gece gündüz kapandığın secdenin yeteceğini nerden bilirsin? Günahına karşılık var mı tartıya koyacağın iyiliğin? Ya günahın ağır gelirse hesabını neyle ödeyeceksin? Malını mülkünü satıp yoksula verenle
(daha&helliip;)
Kuran’dan Alınan Dersler Kur’an-ı Kerim; Yüce Mevla’nın biz kullarına gönderdiği muazzam bir mucize. Her insan bu dünyada yaratılış amacını bulmak gayesinde. Neden geldik bu dünyaya. Bunca koşturma, kendini bulma çabası, gayretler, hastalıklar, hasretler, acılar, mutluluklar, kıştan sonra gelen bahar, evimizin penceresinden şahit olduğumuz o kayısı ağacının ölüşü ve dirilişi. Gece ve gündüz, güneşin doğuşu batışı, mevsimler, gökteki yıldızlar, peki ya
(daha&helliip;)
