Kur’an, akla ve düşünmeye önem verir. Ayetler üzerinde düşünerek iman etmemizi, asla emin olmadığımız bilgilerin ardına düşmeden, imanımızı yaşamamızı özellikle verdiği örneklerle anlatır ki, yanlışın ardından gitmeyelim. Peki, bizler Rabbin bu öğüdünü ne kadar dinliyoruz? Allah ın sizleri Kur’an dan sorumlu tutuyorum, onun ipine sarılın sözleri, bir kulağımızdan girmiş, diğerinden ne yazık ki çıkmıştır. Rivayetler günümüzde adeta Kur’an ın önüne
(daha&helliip;)
Bu saçma iddia bana ait değil. Peygamberimizi çok sevdiğini iddia eden geleneksel İslam’a inanan dostlarımıza ait. Elbette hiçbirisi doğrudan “Peygamberimiz Allah’a karşı geldi” demiyor, ancak hadislerle ilgili görüşlerinin doğal sonucu bu. Bu mantalitenin son örneğine Milat gazetesi yazarı Feyzullah Birışık’ın “Sünnet Kur’an dışı emir ve yasak koyar” isimli köşe yazısında rastlıyoruz. Söze Kuran’dan iki ayetle başlayalım: De ki: “Sizi ve
(daha&helliip;)
İslam toplumu olarak, ne yazık ki din ve iman adına bir noktada buluşmayı, anlaşmayı bırakın, birbirimizle kanlı bıçaklı kavga eder olduk. Peki, anlaşamadığımız nedir diye hiç düşündük mü? Aynı dinin mensuplarıyız. Aynı peygambere ve aynı kitaba iman ettiğimizi söylüyoruz. Bu durumda sorun nerede? Sanırım sorun, atalarımızdan rivayetler yoluyla, günümüze kadar gelen itikatların ve inançların, dine koyduğu hükümlerde. Peygamberimizin devrinde yaşayan,
(daha&helliip;)
Günümüz İslam toplumlarında, Kur’an ayetlerini anlamaya çalışırken, bazı kaynaklardan istifade edilmesinin gerekli, zorunlu olduğu söylenir ve Kur’an ın tefsiri ve tevili dedikleri kaynaklara yönlendiriliriz. Kur’an`ın muhkem ayetlerinin, tek başına okunduğunda anlaşılamayacağı, bazı kişilerin ayetleri tefsir ve tevil etmesi gerektiği düşüncesi, çok yaygındır İslam toplumunda. Peki, bu düşünce doğru olabilir mi? Gelin birlikte, Kur’an ışığında araştıralım ve üzerinde düşünelim. Önce Kur’an
(daha&helliip;)
“Fakihler ve alimler, kendi anlayışlarına göre Kur`an`a daha büyük ve yüksek bir kutsallık vermek için onu okumak ve ona elle dokunmak için en ağır şartları ileri sürdüler. Böylece Kur`an`ı rafa kaldırdılar. Millet de Kur`an`a dokunmamak için güzel süslü kılıflar, keseler yaptı, bir muska gibi onu duvarlara astı, el erişmez dolaplarda sakladı. Bu suretle Kur`an okunamaz, tutulamaz, dokunulamaz hale getirildi. Kur`an`ı
(daha&helliip;)
Samiri, Kur’an-ı Kerim’in 20. Suresi olan Ta-Ha suresinde bahsi geçen ve son derece sembolik bir hüviyet taşıyan bir kişiliktir. Ta-Ha suresinin 85 ile 97. ayetleri aralığında aktarılan konunun baş aktörü olan Samiri, Hz. Musa’nın belli bir süre için kavminden ayrılmasının ardından, Hz. Musa’nın kavmine ALLAH’ın vaatlerini ve hükümlerini unutturarak tekrar geleneksel şirk dinine ait ritüellerin uygulanmasına yol açan isimdir. Kur’an’da
(daha&helliip;)
1- Müslümanların Kur’an ile bağlantıları kopuktur ve Allah’ın istemediği bir din anlayışımız vardır… 2- Hurafeler, masallar, menkıbeler ve pek çok uydurmalar Kur’an’ın yerini almıştır. Yüce Allah da bizi cezalandırmaktadır… 3- Müslümanların mezhep, cemaat, tarikat ve siyasi taassupları bölünmeye ve kafirlere yem olmamıza neden olmuştur… 4- Merkezde Kur’an olmayınca adı konmamış yapay Kur’anlar ve suni peygamberler icat edilmiştir… 5- Müslümanların sistemsiz
(daha&helliip;)
Bir önceki yazımızda Kur’an’da Âdem konusuna değinmiş ve onun yeryüzünde halife oluşunun “bilmek ve öğrenebilmek” kavramları ile olan ilişkisinden bahs etmiştik. Şimdi gelelim Kur’an’da bilgi ve bilginin kaynakları konusuna: Aşağıdaki ayetler Allah’ın sorumluluk sahibi olan insanların öğrenme yeteneğine vurgu yapmaktadır. Zira potansiyelinde anlama, kavrama, öğrenme kabiliyeti olmayan bir canlı hiçbir şey öğrenemez. … İnsana bilmediğini öğretti. 96/3-5 Ve Âdem’e isimlerin
(daha&helliip;)
- ‹
- 1
- …
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- …
- 136
- ›
