Peygamberimiz hayattayken hadislerin yazımını yasaklamıştır. Bunu daha önceki yazımızda ele aldık. Bakınız: Peygamberimiz, Sözlerinin (Hadislerinin) Yazılmasını Neden Yasakladı? Peygamberimizin vefatından sonra da dört halife olan Hz. Ebubekir, Hz. Ömer, Hz. Osman ve Hz. Ali hadis nakliyle savaşmıştır. Bu sahabelerin yanı sıra İbni Abbas ve Abdullah bin Mesud ismindeki meşhur sahabeler de hadis nakliyle savaşmışlardır. Şimdi sırayla tarihi kaynak niteliğindeki eserlere
(daha&helliip;)
Selam.Bakara Suresi 165- Allah’tan başkasını tanrı edinen ve Allah’ı sever gibi onları seven kimseler var. İnananlar ise en çok Allah’ı sever. O zulmedenler, azabı gördükleri zaman tüm gücün Allah’a ait ve Allah’ın azabının çetin olduğunu anlayacaklarını bir bilselerdi! En çok allah’ı seviyorsak; O’nun indirdiği kitaplara inanmamız (Bakara 91), gerçek olanı izlememiz (İsra 81, Necm 28), iyi davranmamız (Zümer 34), Allah’a
(daha&helliip;)
Buhari, hadis kitabını, Peygamberimizin vefatından 200 yıl sonra yazmıştır. Bazı hadis bilginlerinin iddiasına göre iki milyon hadis vardır. “En doğru” hadis kitabının derleyicisi olarak gösterilen Buhari’nin kitabındaki hadisleri 600 bin hadis arasından seçtiği söylenir. Hadisler dinin kaynağıdır diyen Buhari 600 bin hadis bilip 6000-7000 tanesini yani % 1’ini kitabına yazmıştır. Geriye kalan % 99’u ise bunlara ihtiyacımız olmadığına veya bunların
(daha&helliip;)
Peygamberimiz’in hadis yazımına izin vermediğini, kendi sözlerinin yazımını yasakladığını hadisçiler bile kabul etmektedir. “En doğru” kabul edilen dokuz hadis kitabından ikisi olan Müslim’de ve Hanbeli mezhebinin kurucusu İbni Hanbel’in Müsned’inde şu hadis rivayet edilerek, Peygamberimiz’in, kendi sözlerinin yazımını yasakladığı kabul edilir. “Benden Kuran dışında hiçbir şey yazmayın. Kim benden Kuran dışında bir şey yazmışsa imha etsin.” (Müslim, Sahihi Müslim, Kitab-ı
(daha&helliip;)
Mezheplerin kendi aralarında nasıl çeliştiklerini aşağıdaki tablolardan görelim ve Allah’ın tek dininin mezhepler aracılığıyla nasıl farklı yapılara dönüştürüldüğünü anlayalım. Bu tablolarda sadece mehlerin kendi arakarındaki çelişkilerine yer veriyoruz, mezheplerin kendi içlerindeki çelişkilerine yer vermiyoruz. Örneğin Hanefi mezhebinin kurucusu Ebu Hanife ile onun talebeleri Ebu Yusuf ve Muhammed’in farklı görüşleri olduğu da kabul edilir ve bunlarda da çelişki çoktur. Bu tablolarda,
(daha&helliip;)
Her alanın kendine has bir kavramlar dünyası/dili vardır. Dinin de bir dili vardır. Kur’an’ın dili “Din Dilidir.” Her ilmin bir dili vardır. O dil bilinmezse o ilmin ifade ettiği yüksek manalar anlaşılamaz. Matematiğin, hukukun, tıbbın, biyolojinin, astronominin, tabiat bilimlerinin, sosyolojinin, felsefenin velhasıl her ilmin kendine has bir dili vardır. Siyaset, hukuk, sanat, ekonomi vb. insankaynaklı iken; din ilahi kaynaklıdır ve
(daha&helliip;)
Anlam, insanın yapıp-etmelerinde ortaya koyduğu ve kendisini ifade etmesine imkân veren değerler bütünüdür. İnsan bunlarla kendisiyle yüzleşir ve kendisini gerçekleştirir. İnsanın anlam arayışı iç dünyasında ve dış dünyada kendisini gerçekleştirmesiyle olur. Biyolojik insanın kültürel insan olmaya doğru yol alan herkes, anlam arayışı içine girer. Hayatın, varlığın, kendi varlığının, var olmanın anlamını yakalamak ister. Konuşmaya başlayan çocuğun, çevresinde her olup biten
(daha&helliip;)
Allah’ın peygamberine emirlerinden biri her zaman ve mekanda, İslam’ı inkar edenler istemese de engel olsalar da mutlaka dini bildirme vazifesinin yerine getirilmesidir. Bundan dolayı, Peygamberimiz de sessiz kalmama ve Kuran’ı açıkça bildirmeyle emrolunmuştur. Bu durum, Kuran’da şöyle ifade edilmektedir: “Sen emrolunduğun şeyi açıkça söyle ve ortak koşanlara aldırma.” (Hicr Suresi 94. Ayet) Kuran, kıyamete kadar geçerliliğini devam ettirecek ilahi kitaptır.
(daha&helliip;)
