İnsanlarla dini konularda, cennet ve cehennem ile ilgili konularda konuştuğumuzda bazı kişilerden kimlerin cennete, cehenneme gideceği, kendilerinin cennete mi cehenneme mi gideceği hakkında çok iyimser dahası çok kendinden emin ifadelere şahit oluyorum. Biraz açarsak, bahsettiğimiz kişiler kendilerinin iyi insanlar olduğu, kimseye kötülük yapmadığı veya her hafta cuma namazı kıldığı, oruç tuttuğu gibi gerekçelerle “Allah bizi cennete almayacak da kimi
(daha&helliip;)
Allah’a ve Peygamberine itaat “Allah ve Peygamberine itaat”, Allah’ın Peygamberi üzerinden ilettiği sözüne itaat demektir. 9:1-3 ayetlerinde “Allah ve resulünden… ültimatomdur” ifadesi bunu doğrular. Yoksa Allah ve Resul bu ültimatomu beraberce hazırlamış veya Allah Resul’e danışmış değildir (bkz.12:40, 18:26, 21:27). Aynı şekilde 33:36 ayeti de Allah ve resulünün ortaklaşa hüküm verdikleri anlamına gelmez. 24:48, 8:20 ve 4:12-13’ü inceleyin. 72:23 ayeti
(daha&helliip;)
İnsanoğlu yaşamında çok sıkıntılarla karşılaşır. Bu sıkıntılar insanın hayatının olmazsa olmazlarıdır da. İmtihan dünyasında yaşıyoruz sonuçta. Allah’ın kanunu. Kimimiz yaşadığı olayı hak etmediğini düşünür ve isyan eder. Kimi de Allah’ın imtihanında kendi yaptıklarını düşünerek ona göre bir yol çizmeye bakar ki, doğru olan da budur. Bilir ki başımıza gelen bir şey tesadüf değildir. İnsanların Allah’ın yardımı ile doğru seçimler yapmasını tercih ederim.
(daha&helliip;)
Günümüzde misyonerlik faaliyetleri özellikle üniversitelerde etkisini arttırmaya başladı. Bu misyoner faaliyetlere karşı biz Müslümanlara düşen, ilk olarak Kuran’ı iyi bilmek, ikincisi ise uygun bir dille İslam’ı tebliğ etmektir. Eğer bir gün Hristiyan bir misyonerle karşılaşırsak, ona hatırlatmamız gereken şeylerden biri de Hz. Muhammed’in Hristiyan kutsal kitabında bildirilmiş olduğudur. Yeni Ahit’te İsa’nın Tanrı tarafından gönderilen bir elçi olduğu açık ve nettir.
(daha&helliip;)
Yahudilik, Hıristiyanlık ve İslamiyet’te yani ilahi dinlerde Allah’ın yaratması, ölüm ve ahiret inancı üç önemli esastır. Ancak hem geçmişte hem de günümüzde insanlar bütün korkuların temeli olan ölümden kaçmak için farklı yollar aramışlar ve bir kısmı yanlış bir şekilde içinde “ruh göçü” gibi inançların bulunduğu Hint dinlerine (Budizm, Hinduizm, Taoizm, yeni dini hareketler vs. ) meyil etmişlerdir. Bu Hint kökenli
(daha&helliip;)
Günümüzde fazlasıyla itibar edilen bir görüştür “Sonsuza dek yaşayacakmış gibi düşünmek, yarın ölecekmiş gibi yaşamak…” Peki yarın ölecekmiş gibi yaşamayı kastederken kaçımız bunu dünya hayatını doya doya yaşamalıyım diye algılıyor? Kaçımız da bunu ahiret hayatına yatırım yapmalıyım diye algılıyor? Aslında yaşayan her canlı kaçınılmaz sonun bir gün kendisi için de geleceğinin farkında ama nedense bu düşünceyi hep kafasının arkasında
(daha&helliip;)
Necip Fazıl’ın “Çerçeveler (3)” adlı kitabında namus başlıklı bir yazısını okumuştum gerçekten çok güzel, bu yüzden paylaşmak istiyorum. Bu yazı “bizde ahlaklıyız!”, “bizde namusluyuz!” ve “bizim de kalbimiz temiz!” diyenlere ithaf olunur… Namus Tüccar… Partili… Partisine ve sözde hayır cemiyetlerine, şahitler huzurunda yardımı bol… Fakir komşusu acından ölecek olsa, Allah huzurunda bir dilim ekmek vermez. Emrindeki karaborsa şebekesi ve
(daha&helliip;)
Hepimiz hayatımız boyunca birçok kez seçim yapmak zorunda kalıyoruz. Bu seçimleri yaparken göz önünde bulundurduğumuz kriterler ne yazık ki dünya hayatından alacağımız fayda ile karşılaştırılıyor. Yaşadığımız hayatın sonunda bir ölüm gerçeği olduğunu unutarak kendimizi bu dünya hayatına kaptırıyoruz. Okulumuzu, işimizi, eşimizi seçerken bizim için en önemli etkenler bunların imanımıza katkısı ve inançlarımızı kötü yönde etkilememesi olması gerekirken yapılan tercihlerde
(daha&helliip;)
