İslam’a inanmayan, ateist ya da diğer dinlerden insanların, dinimizi eleştirmek için kullandığı akla gelen ilk unsurları hepimiz tahmin edebiliriz: Çoğu müslüman ülkelerin ve insanların içler acısı hâli, İslam adı altında masumları öldürenler, dini alet ederek cinsiyet ve ırk ayrımcılığı yapanlar, Allah’ın yasası yerine kendi yasalarını uydurup adına “şeriat” diyenler… Bu tabloyu İslam karşıtlarının İslam’a karşı kullanması bekleyeceğimiz bir hareket,
(daha&helliip;)
İslamofobi biz Müslümanları çok yakından ilgilendiren ve doğal olarak üzerinde sıkça durduğumuz bir mefhum. Ortada “barış ve esenlik içinde Allah’a teslim olmak” temeliyle oluşturulan bir din var ve bu dinden, mensuplarının faaliyetleri sebebiyle “korkan, çekinen, nefret eden” kitleyi temsilen bir kavram bulunuyor. Çok eski olmayan bu kavram, 11 Eylül saldırılarıyla, 7 Temmuz Londra metro patlamalarıyla, terör örgütü El Kaide’nin
(daha&helliip;)
Ne zaman bir düşüncenin, inancın yanlışlığı belirtilse, “aman canım niyetleri güzeldir” diyerek geçiştirilir. Apaçık bir yanlış yapıldığında bile, çeşitli sebeplerden niyet savunmasına girişilir. Apaçık bir yanlış olsa bile, “Ameller niyetlere göre değil mi?” diyerek Allah’ın insanı affedeceği hatta bir de üstüne sevap vereceğini umanlar vardır. Sürekli yatan ve çalışmayan bir insan için “onun niyeti çalışmaktır” diyebilir miyiz? Sürekli insanların kalplerini
(daha&helliip;)
Günümüz İslam anlayışında, hadislerin önemi çok büyüktür. Hatta önemini daha iyi anlatabilmek için, bir Diyanet görevlisinin Cuma hutbesinde, hadisler konusunda söylediklerini sizlere nakletmek istiyorum. “Hadisler tıpkı Kur’an ayetleri gibidir, nasıl bir ayeti kabul etmediğimizde, gerçek iman etmiş olmuyorsak, peygamberimizin hadislerinden birisini dahi, ben bunu kabul etmiyorum dersek, gerçek iman etmemiş sayılırız.” Bu sözleri söyleyen herhangi cemaatin ya da tarikatın
(daha&helliip;)
İlk defa Kabe’ye gittiğinde dikkatimi oraya giden Türklerin yaş ortalaması çekmişti. Dünyanın her köşesinden binlerce insan Kabe’nin etrafında dönüyor ve ibadet ediyordu. Başka milletlerden gelenlerin büyük kısmını gençler oluştururken bizim gruplarda yaş ortalaması oldukça yüksekti; yürümekte bile zorlanıyorlardı. “Ne kadar üzücü bir durum” diye düşünmüştüm… Geçen gün birinin “Artık çok erken yaşta Kabe’ye gidiyor insanlar” diye serzenişte bulunduğunu duydum
(daha&helliip;)
Kuran’da Allah’ın inananlara emirlerinden biri de gerek inanan kişilere, gerek diğer din mensuplarına gerekse Allah’a ve ahirete inanmayanlara dini ve dinin gereklerini anlatmaktır. Kuran’da tebliğ yani dini anlatma yöntemi ve buna ilişkin temel uyarılar da yapılmaktadır. Bunları kısaca hatırlatırsak öncelikle Allah’ın dinini anlatan kişilerin diğer kişiler üzerinde bir zorlaması olmayacağı, Allah’ın dinini anlatırken güzel bir öğütle Allah’ın yoluna çağırmanız ve
(daha&helliip;)
Ahiretin varlığını kabul ettiğini söyleyen birçok insan, cehennemin varlığını göz ardı eder ve kimi zaman fıkralarda ve esprilerde söz eder. Yaşamını Allah’ın emirlerine göre düzenlememiş olmayan bu kişiler, Kuran’da detaylı haber verilen cehennemde yaşanacak olan azabı da bu nedenlerle düşünmezler. Çünkü cehennemi düşünmek ve ondan söz edilmesi vicdanlarını rahatsız eder. Bulundukları ortamda söz edilecek olursa da, konuyu hemen değiştirirler.
(daha&helliip;)
“Gençliği iyiye yönelten, insanlığı iyiye yöneltir.” G. Wilhelm Leibniz Yaşadığımız dönem, Kur’an ahlâkının gerçek anlamda öğrenilmesine ve öğretilmesine en fazla ihtiyaç duyulan dönemdir. Özellikle îmânı kalbine yerleştirmiş gençler bu dönemde, Kur’an ahlâkına hizmette katkı sağlamak için cesaretle çaba göstermelidirler. Söz ettiğim cesaret, mâcerâcı rûha sahip kişilerin özelliği olan cesaretten farklıdır. Kur’ân’ın tarif ettiği cesaret, Allah’a güvenip dayanmaktan kaynaklanan, hayatın her
(daha&helliip;)
